انجمن های مردم نهاد در کنار زاگرس ماندند
پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: این روزها بیشتر از هر زمان دیگری محیط زیست لرستان نیازمند سازماندهی انجمن‌های مردم نهاد است.
زاگرس در آتش می‌سوزد. با خاموش شدن هر قطعه، در جای دیگری آتش زبانه می‌کشد.
انجمن های مردم نهاد در کنار زاگرس ماندند
این خطر در لرستان هم بسیار جدی است. روزهای گذشته شاهد آتش‌سوزی‌های زیادی در این استان بودیم که آنچنان گسترده نشد و با سرعت عمل نیروهای محیط زیست و کمک افراد محلی خاموش شدند.
ولی این خوش‌شانسی قرار نیست ادامه داشته باشد. همانطور که سال‌های گذشته هم آتش‌سوزی‌های بزرگی را لرستان تجربه کرده است.
تعداد نیروهای محیط‌بان و حافظان دولتی منابع طبیعی آنچنان اندک است که انتظار از آنها بیهوده است. علاوه بر این تجهیزات آنها هم ناچیز است.
سایر ویدیوها در آپارات گلونی
در این شرایط تنها امید جنگل‌ها و مراتع لرستان به نیروهای داوطلب مردمی است. نیروهایی که باید در قالب سمن‌های فعال محیط زیستی قرار بگیرند.
این سمن‌ها در لرستان کم نیست ولی متاسفانه فعالیت آنچنانی از آنها دیده نمی‌شود.
در برخی موارد آتش‌سوزی‌ها چنان بزرگ هستند که حتی با اقدام مناسب دولتی هم نمی‌توان جلوی پیشروی آتش را گرفت و حضور نیروهای داوطلب الزامی است.
اگر در سایت محیط زیست جستجو کنیم نام و مشخصات بسیاری از این انجمن‌های محیط زیستی را می‌بینیم ولی در روی زمین و پای کار به جز چند انجمن، همه غیر فعال هستند.
در روزهای گذشته هم دیدیم که اگر کمک‌های مردمی نبود آتش‌سوزی‌های زاگرس بیش از اینها خسارت وارد می‌کرد.
پس در حالی که بر خلاف شعار دولت، محیط زیست و هزینه کردن برای حفظ آن خیلی در دستور کار دولت نیست، ناچاریم با دادن آموزش و تجهیز سمن‌ها جای خالی این کمبودها را پر کنیم.
جنگل‌های بلوط سرمایه‌های لرستان هستند و ثروت این مردم. برای حفظ آنها باید خود مروم پای کار بیایند و از نابودی‌اش جلوگیری کنند.
پایان پیام
