سوختن زاگرس در آتش و مردم عکس‌های قدیمی را نگاه می‌کنند
پایگاه خبری گلونی محسن فراهانی: هرساله با گرم شدن هوا احتمال وقوع آتش نیز در جنگل‌های بلوط زاگرس افزایش می‌یابد.
با توجه به اقدامات پیشگیرانه‌ای که از سوی برخی از گردشگران صوت نمی‌گیرد و خشکی علف‌ها و باد گرم، همیشه این آتش‌سوزی روی می‌دهد و حتا یک سال هم از دستش خلاصی نداریم.
سوختن زاگرس در آتش
در این میان اتفاقات ناگوار بسیاری می‌افتد از جمله نابودی محیط زیست و از بین رفتن حیوانات و گیاهان و درختان بسیار. اما یکی از مسئله‌های کوچکی که هرسال تکرار می‌شود انتشار عکس‌های تکراری از این فاجعه است.
یعنی یک سالی در زاگرس آتش‌سوزی روی داده و چند عکس از آن برداشته شده است. حالا هرساله با وقوع آتش در زاگرس همان عکس‌های قدیمی به عنوان تصاویر جدید بازنشر می‌شوند و کسی دقت نمی‌کند که این عکس‌ها را هرساله دارد می‌بیند.
ویدیوهای دیگر در آپارات گلونی
دلیلش هم این است که این اتفاق هر سال در حال تکرار است و خب به احتمال زیاد عکس‌ها و تصاویر این واقعه نیز باید مثل سال‌های پیش باشد.
برای همین کسی به عکس‌ها دقت نمی‌کند. به عنوان مثال همین چند عکس زیر که ایسنا این عکس‌ها را در ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ از آتش‌سوزی منطقه حفاظت‌شده «شاه بیشه» دینار کوه آبدانان ایلام منتشر کرده است و حالا هر بار که زاگرس آتش می‌گیرد این ۳ عکس منتشر می‌شود.
اما چرا منایع تصویری ما از این فاجعه آنقدر محدود است که جز همین چند تصویر، عکس دیگری در اینترنت موجود نیست؟
جواب این پرسش را در سوال‌های زیر خواهید فهمید.
آیا اصلا تصاویر مناسبی از آتش‌سوزی‌ها برداشته می‌شود؟ اصلاً اهالی رسانه امکان رفتن به مناطق آتش‌سوزی را دارند؟ اصلاً نهادی وجود دارد تا خبرنگاران را به محل اعزام کند؟ اگر خبرنگاران به محل اعزام شوند و خدای ناکرده برای خودشان یا تجهیزات‌شان اتفاقی بیوفتد آیا از آن‌ها حمایت می‌شود؟
پایان پیام
