مایل هروی و خودسوزی پسر او و واکنش برخی هنرمندان به شایعات پیرامون این قضیه

خودسوزی پسر نجیب مایل هروی و واکنش برخی هنرمندان به شایعات پیرامون این قضیه

به گزارش گلونی یک ماه پیش فرزند استاد نجیب مایل هروی یکی از فعالین برجسته حوزه ادبیات و عرفان در ایران، اقدام به خودسوزی کرد.

او دلیل این کار خود را ندادن تابعیت و عدم توجه به حقوق پدرش عنوان کرده بود و به گفته خودش می‌خواست با این کار توجه رسانه‌ها را جلب کند و همه متوجه تبعیضی که در حق پدرش شده بشوند.

استاد هروی اهل افغانستان است و پنجاه سال گذشته را در ایران زندگی کرده. پسرش می‌گوید هیچ توجهی به این استاد نشده و حتی خانه‌ای هم در اختیار او قرار نگرفته است.

تا این‌جا همه چیز برعلیه دولت ایران است. دولتی که با بی‌توجهی به استادی بزرگ باعث شده فرزندش خودسوزی کند و این مسأله واقعاً ناراحت‌کننده است.

اما وقتی واکنش برخی هنرمندان در رابطه با این قضیه را می‌خوانیم زوایای جدیدی روشن می‌شود.

نیکنام حسینی‌پور مدیر وقت خانه کتاب در صفحه شخصی اینستاگرام خود در این باره نوشت: «دیروز تا حالا خبرهایی از پسر استاد مایل هروی منتشر می‌شود که به علت مشکل پدرش خودسوزی کرده.

من پیگیری کردم البته دوهفته است که این اتفاق افتاده اما دلیلش مبهم است و چون که در سایت‌ها آمده بود که باید کاری کرد و دیدم در حق آقای دکتر صالحی جفا می‌شود و من از طرف ایشان کارهای استاد را پیگیری می‌کردم گزارش ارایه می‌کنم.

از سال ۹۶ که استاد مریض احوال بودند و در منزل‌شان در یوسف‌آباد بودند بنده به نمایندگی دکتر صالحی کمک‌هایی به وی انجام دادیم و موقعی که در بیمارستان پیامبران بستری شدند هزینه آن توسط صندوق هنر تامین شد و با پیگیری آقای دکتر صالحی وزیر ارشاد و آقای آخوندی وزیر مسکن در هیات دولت مصوب شد که منزلی مسکونی در مشهد به ایشان داده شود که انجام شد و منزل تحویل ایشان شد، همچنین بحث اقامت وی از طریق وزارت کشور و وزارت خارجه پیگیری شد که حل شده، البته ایشان نمی‌خواهند تابعیت افغانستانی خودش را از دست بدهد ولی می‌گفت اقامت ده ساله به من بدهید که این موضوع هم حل شده.

همچنین مشکلی درخصوص کتاب‌هایش با یکی از ناشران داشت که آن را هم حل کردیم و مرتب هم پیگیر احوالش بودند آقای صالحی، حالا اینکه پسرش با چه نیتی و به چه دلیلی خودش را آتش زده نمی‌دانم اما باید مواظب بدخواهان ایران فرهنگی باشیم که از این آب گل آلود ماهی نگیرند. ضمنا همه اسناد موجود است و اگر لازم شد منتشر می‌شود.»

خودسوزی پسر نجیب مایل هروی و واکنش برخی هنرمندان

همچنین فروزنده اربابی عضو بنیاد بین‌المللی مولانا در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نسبت به خبرهای مربوط به نجیب مایل هروی واکنش نشان داد و نوشت:

ای کاش مجبور نمی‌شدم که این پست را به اشتراک بذارم ولی می‌بینم سال‌ها مهمان‌نوازی ما زیر سوال رفته، من خود خدماتی که به عنوان یک ایرانی برای استاد و فرزند بیمارشان انجام داده‌ام به اطلاع همگان می‌رسانم، آن هم چند مورد از موارد بیشمار درمان چشم استاد توسط پرفسور هرمز شمس، تقبل جراحی فرزند بیمار جناب استاد توسط جناب دکتر مرتضوی در بیمارستان خصوصی و اطاق خصوصی، تقبل هزینه مدرسه مخصوص فرزند بیمار استاد با سرویس رفت و برگشت به مدت دو سال، فرستادن پرستار و کارگر برای تهیه غذا و نظافت منزل جناب استاد و کلی خدمت‌های دیگر که نیاز به گفتن نداره.

الان هم اگر این اتفاق نمی‌افتاد بدین صورت علنی نمی‌کردم و در تمام این مدت خبری از این شهاب نبود، ما بودیم و ما.

حضرت استاد بهاالدین خرمشاهی و خانواده محترم استاد کم محبت نکرده‌اند به جناب مایل و همینطور استاد دکتر توفیق سبحانی، در حیرتم اگر مشکلی در تمدید اقامت جناب استاد پیش آمده چرا خود جناب استاد مطرح نکرده‌اند؟

آیا راه معقول‌تری نبوده، استاد پنجاه سال در ایران هستند اگر کارشکنی بوده پس چطور پنجاه سال در ایران ساکن هستند، ازدواج کرده‌اند، خونه خریده‌اند، در کتابخانه مجلس و کتابخانه آستان قدس کار کرده‌اند.

البته جناب مایل خود بارها به من و همسرم گفته‌اند حاضر به ترک تابعیت افغانستان نیستند، جا داره وزارت خارجه در مورد اقامت جناب مایل روشنگری کنند تا مهمان‌نوازی پنجاه ساله ما خدشه‌دار نشه، نمی‌دونم چرا دست ما ایرانی‌ها نمک نداره، انتظار داریم حضرت استادی اجازه ندهند بنام ایشان این قبیل کارها انجام بشه.

ما به خاطر مقام علمی حضرت استادی حد ده تا کارگر در منزل ایشان کار انجام داده‌ایم، آن هم نه یک‌بار و دوبار و یک‌ماه، دوماه و سه‌ماه، چندین سال، اگر مقام علمی ایشان را ارج نمی‌نهادیم که این همه خدمت نمی‌کردیم.

شایسته این مرد فرهیخته نیست این قبیل کارهای نابخردانه، امیدوارم شهاب هم به خودش آسیب جدی نزده باشد و دور این قبیل کارهای نگرده و صاحب کرم را پشیمان نکنه.

این کشور نشان درجه یک علمی اهدا کرده به جناب مایل هروی، منزل در اختیار ایشان گذاشته، ناشرین تالیفات پربار ایشان را مانند مولف‌های ایرانی قرارداد بسته، عالم و آدم در این مملکت هوای استاد را داشته‌اند و ناسپاسی فرزند ایشان من را متعجب کرده.»

خودسوزی پسر نجیب مایل هروی و واکنش برخی هنرمندان

قضاوت درباره این موضوع کار سختی است اما برای این‌که بتوان نتیجه درستی گرفت لازم است همه حرف‌ها شنیده شود.

آن‌چه به نظر می‌رسد این است که دوست‌داران تیره شدن رابطه بین ایران و افغانستان کم نیستند و از هر موقعیتی برای ضربه زدن به این رابطه استفاده می‌کننند.

کسی منکر تبعیض در حق افغان‌های ایران نمی‌شود، اما همه چیز هم سیاه نیست.

اتفاقاتی در حال رخ دادن است تا این مشکل را به بدترین حالت ممکن نشان دهد و روابط این دو همسایه را به تنش بکشاند؛ باید مراقب بود.

درباره استاد نجیب مایل هروی

او متولد خمام افغانستان است. سال‌های کودکی‌اش را در هرات و سال‌های مدرسه را در کابل گذراند و دیپلمش را هم در پایتخت افغانستان گرفت.

پس از فارغ‌التحصیلی، کار خود را در زمینه امور فرهنگی در انجمن تاریخ کابل آغاز کرد و نسخه‌شناسی را از پدرش رضا مایل هروی آموخت، سال ۱۳۵۰ پس انتشار مقاله‌ای درخشان در کابل، به دانشگاه فردوسی مشهد رفت و تحصیل در دانشگاه را در رشته زبان و ادبیات فارسی پی گرفت.

نجیب، در سال‌های پایانی دهه ۵۰ در کتابخانه آستان قدس رضوی، به فهرست‌برداری پرداخت و در آغاز دهه ۶۰ کارهای پژوهشی‌اش را آغاز کرد. در سال ۱۳۶۵ با گشایش بنیاد پژوهش‌های اسلامی، انجام پژوهش‌های تخصصی در رشته نسخه‌شناسی را بر عهده گرفت و سال‌ها به این کار مشغول بود.

نجیب مایل هروی، در سال‌های بعد از حاکمیت طالبان در افغانستان و در زمان نگارش قانون اساسی جدید کشورش بسیار تلاش کرد تا زبان فارسی به عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت شناخته شود.

پایان پیام