منطقه جنگلی کرخه در آتش می‌سوزد و احتمالاً این موضوع هم اهمیتی ندارد
به گزارش گلونی دیروز حوالی ساعت ۵ یک فقره آتش سوزی در منطقه جنگلی کرخه اتفاق افتاد. میزان آتش سوزی حدود یک هکتار بود که باعث از بین رفتن حدود ۴۰ درخت گز و تعداد زیادی گیاهان آشکوب پایینی جنگل شد.
از ابتدای سال تاکنون حدود صدها آتش سوزی بزرگ و کوچک اتفاق افتاده که به جنگل سرایت کرده و نزدیک به صد هکتار از وسعت جنگل کرخه را طعمه حریق کرد و هزاران درخت پده و گز از بین رفت.
در یک نمونه ۵۵ هکتار از پارک ملی کرخه شامل هزاران درخت پده از بین رفت.
نماشای گلونی را دنبال کنید
متاسفانه مانند نقاط دیگر کشور فقدان امکانات و بی‌توجهی مدیران ضربات سنگینی به طبیعت شوش وارد کرده است.
این نکته هم بسیار اهمیت دارد که کرخه زیستگاه گوزن زرد ایرانی است.
اگر آقای کلانتری ناراحت نمی‌شوند و باز متهم به بزرگ‌نمایی و شلوغ کردن ماجرا نمی‌شویم، باید بگوییم منطقه جنگلی کرخه در حال نابودی است. زیستگاه یکی از گونه‌های نادر حیات وحش در آتش می‌سوزد و گویا قرار هم نیست مسئولی به داد این منطقه برسد.
ایران در مجموع کشوری خشک به حساب می‌آید.
چرا برخی مسئولین فکر می‌کنند به منبع لایزال جنگل و درخت و حیات وحش دسترسی داریم و احتمالاً با خودشان می‌گویند صد هکتار از منطقه جنگلی کرخه نابود شد، مهم نیست این‌همه جنگل وجود دارد. حالا زاگرس چندین روز در آتش سوخت، نگران نباشید، جنگل‌های شمال و باقی قسمت‌ها هنوز مانده‌اند.
در واقع جور بی‌خیالی مسئولین و فراموشی آنها را امثال جوانانی مثل البرز زارعی می‌دهند. جوانانی که برای نجات جنگل و حیات وحش جان خود را از دست دادند. همان زمان که برخی مسئولین زیر باد کولرهای گازی مشغول استراحت بودند امثال این جوانان با دست خالی به جنگ با آتش رفتند.
ایران چنین فرزندانی دارد و آنها را هرگز از خاطر نخواهد برد. همه جای ایران از شمال تا منطقه جنگلی کرخه و جنگل‌های زاگرس چنین فرزندانی دارد که با کمترین امکانات برای نجات درختان و حیوانات به دل آتش می‌زنند.
نام البرز زارعی هیچوقت از خاطر ایران نخواهد رفت اما نام شما مسئولین بی‌خیال، با ترک صندلی ریاست‌تان دیگر به یاد کسی نمی‌ماند و زودتر از آن‌چه فکرش را کنید فراموش خواهید شد.
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی