تابستان خود را چگونه گذراندید؟

تابستان خود را چگونه گذراندید؟

به گزارش گلونی اگر از شما بخواهند مانند دوران مدرسه انشایی با موضوع «تابستان خود را چگونه گذرانده‌اید» بنویسید چه خواهید نوشت؟

این موضوع، تمرین کلاس طنز نویسی با رضا ساکی است که به صورت آنلاین در گلونی برگزار می‌شود.

برخی از مطالب شرکت‌کننده‌ها را با هم می‌خوانیم:

قدیم‌‌ترها جواب این سوال ساده بود. یا مسافرت رفته بودیم یا مهمانی‌های زیاد‌. یا از صبح تا شب در پارک و سینما مشغول تفریح بودیم یا در حال خرید.

ولی امسال با همه سال‌ها فرق داشت. حداقل برای من که این‌طور بود. از صبح تا شب دست‌هایم را صد‌‌بار می‌شستم.

به دستگیره‌های در هم رحم نمی‌کردم.

اگر می‌شد، درشان می‌آوردم و زیر شیر آب می‌شستم‌شان ولی نمی‌شد، پس آن‌ها را ضدعفونی می‌کردم.

با‌ همه این‌ها دچار وسواس و اضطراب نشدم.

خانم همسایه اما همیشه بی‌اعصاب بود.

اوایل فکر می‌کردم به‌خاطر استرس است اما بعدها متوجه شدم که تا لب‌هایش را ژل زده و گونه گذاشته، کرونا آمده و مجبور شده زیر ماسک پنهان‌شان کند.

دوام این ژل‌ها هم حدود ۶ ماه است. یعنی کلی پول خرج کرده ولی نتوانسته پزش را حتی به جاری یا خواهرشوهرش بدهد.

هنوز مادرشوهر ندارم چه برسد به خواهرشوهر و جاری، اما فکر می‌کنم این پز ندادن باید چیز دردناکی باشد.

طفلک در این تابستان داغ، حسابی نقره‌داغ شد.

تابستان خود را چگونه گذراندید؟

از آن‌جایی که آدم منصفی هستم باید اعتراف کنم که جدای از سختی‌ها، این تابستان خوبی‌هایی هم داشت.

شاعر می‌فرماید: عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو.

امسال تابستان من یک جهادگر بودم. یک جهادگر اقتصادی.

به‌خاطر ماسک و محافظ صورت، لازم نبود رژلب و رژگونه بزنم و یا حتی به صورتم پنکیک بزنم.

همین باعث صرفه‌جویی در مصرف لوازم آرایشی شد و به اقتصاد خانواده کمک کرد.

امسال تابستان من یک شهروند نمونه بودم. از خانه بیرون نرفتم؛ پس سوار خودروی شخصی‌ام نشدم تا به آلودگی هوا اضافه کنم.

در ایجاد ترافیک نقشی نداشتم و در جاهای ممنوعه بوق نزدم‌.

چراغ قرمز را رد نکردم و زیر تابلوی «پارک ممنوع» پارک نکردم.

به‌همین‌خاطر ماشینم به پارکینگ منتقل نشد و مجبور نشدم برای ترخیص کردنش پولی پرداخت کنم. پس باز هم به اقتصاد خانواده کمک کردم.

ساعت‌ها در صف ترخیص خودرو با اعصاب خرد منتظر نماندم؛ پس ندیدم کسی بخواهد خارج از نوبت و بدون صف کارش را انجام بدهد و با هیچ‌کس دعوایم نشد.

به هیچ بانکی نرفتم، پس هیچ رسید و فیشی از دستگاه‌های خودپرداز نگرفتم و دکمه «دریافت نوبت» هیچ دستگاهی را در هیچ بانکی فشار ندادم.

پس در مصرف کاغذ هم صرفه‌جویی کردم و توانستم به محیط‌زیست کمک کنم.

و من یک شهروند نمونه بودم تا قبل از این که قبض آب و برق به دستم برسد!

پایان پیام

نویسنده: الهه ایزدی