تلویزیون ایران روزی یک واکسن برای کرونا کشف میکند
به گزارش گلونی در فیلمی که مشاهده میکنید، توانایی و اقتدار یک عطار سنتی کار در درمان بیماری کرونا در یک برنامهی تلویزیونی به نمایش در میآيد.
تلویزیون ایران و کشف واکسن
به این ترتیب بالاخره توانستیم نه تنها از دوره تهیه انواع واکسنها که در انستیتو پاستور تهران تهیه میشد عبور کنیم، بلکه توانستیم عصر نانو داروها و تراشههای هوشمندی که خودشان مشکل بدن را تشخیص میدهند و دارو مناسب را در بدن آزادسازی میکنند را نیز پشت سر بگذاریم و هم اکنون بعد از درنوردیدن مراحل درمان، به کمک گزش زنبور دقیقاً در همان منطقهای که آمپول تزریق میشود، حالا رسیدهایم به مرحله درمان با «پر نمک».
سایر ویدیوها در نماشای گلونی
بسیاری از فیلمها و روشهای درمانی که در تمام مدت شیوع کرونا در فضای مجازی دیده شد، به هیچ عنوان ارزش بحث ندارند چه برسد به آنکه مورد انتقاد قرار بگیرند.
اما روی این دو فیلم اخیر نقد وارد میکنیم زیرا از رسانه ملی و در برنامههای پرمخاطب صدا و سیما پخش شدهاند.
در واقع مردم از برنامهسازان و تهیه کنندگان صدا و سیما توقع بیشتری دارند. آنها نمیتوانند این سطح از سادهانگاری و سادهلوحی را در درمان ویروس کرونا از یک برنامه تلویزیونی انتظار داشته باشند.
حتا در هر دو فیلم مجریان برنامه که در یکی از آنها آقای «طالبی» و در دیگری خانم «امیرشاهی» و آقای «بینیاز» هستند، کاملاً با روش درمانی کارشناس برنامهشان آچمز شدهاند.
به طوریکه مجریان پاسخ کارشناس برنامه را با همان انرژی، رفتار و لحن کارشناس پاسخ میدهند. گویی میخواهند تبعات بعدی برنامه را که ممکن است در فضای مجازی پیش بیاید، از گردن خودشان ساقط کنند.
مثلاً همان «واقعاً» گفتن خانم امیرشاهی کافی بود تا تمام مردم دریابند که خانم امیرشاهی به خاطر ضرورت برنامه آنجا نشستهاند. و ما هم بهتر است به تمام بحث به دیده لحظات طنز نگاه کنیم و زیاد حرص نخوریم.
برفرض اینکه گزش زنبور روی زانو یا هر جای دیگر بدن یا خوردن یک پر نمک بتواند کرونا را درمان کند، آیا روش علمی بیان یک موضوع آنهم درمان ویروسی هوشمند همچون کرونا که تمام دنیا در ساخت واکسنش ماندهاند اینگونه است؟
آیا در تمام دنیا پروفسورها و پزشکان همین گونه بحث علمی میکنند و مقالات خود را ارائه میدهند؟
تهیه کنندگان برنامه برای چه گروههایی از جامعه برنامههای فوق را تهیه کردهاند که در یکی کارشناس محترم با لحن خاصی میگوید: «تا بیمار کرونایی توسط زنبور گزیده شد، بلند شد و راه رفت» و دیگری میگوید: «هر وقت به نفس کسی مشکوک شدید، یک پر نمک را بیاندازید بالا».
پایان پیام
نویسنده: بهاره حاصلیان