اینترنت برای آموزش مجازی هست ولی کم است

اینترنت برای آموزش مجازی هست ولی کم است

به گزارش گلونی سال‌هاست در هر خانه‌ای که یک فرد محصل وجود داشته باشد، نگرانی برای آینده و ادامه تحصیل آن فرد به یک نگرانی مزمن تبدیل شده است که از ثبت نام در مدرسه کارآمد گرفته تا انتخاب رشته و تعیین شغل آینده را شامل می‌شود.

با وجود آنکه نگرانی مزمن شده ادامه تحصیل، کمی آپدیت شده است و جای خودش را به نگرانی بابت «آموزش مجازی» فرزندان داده است، اما همچنان میهمان خانه‌هایی است که محصلی در آن وجود دارد.

این روزها شاهد والدینی هستیم که نه تنها باید نگران ابتلا افراد خانواده به بیماری کرونا باشند بلکه باید نگران آموزش مجازی فرزندانشان باشند که هیچ برنامه‌ریزی اصولی برای آن صورت نگرفته است.

فرقی هم ندارد محصل خانواده سال اول ابتدایی باشد یا سال آخر دکترای حرفه‌ای.

به هر حال تمام کلاس‌های درس در سال تحصیلی جاری قرار است مجازی برگزار شود و مسؤلین امر نیز فقط در تاریخ اجرای آن که ۱۵ شهریور است تأکید می‌ورزند ولی روی چگونگی برگزار شدن کلاس‌ها نه تنها توافقی بین خودشان ندارند بلکه حتا نوع امکانات محیط‌های آموزشی نیز بسیار متفاوت است.

اینترنت برای آموزش مجازی هست ولی کم است

زمانی‌ که آموزش به شکل حضوری باشد، مهمترین زیرساختی که باید فراهم شود ساخت مدرسه و یا آزمایشگاه و یا سالن ورزشی است. اما زمانی‌ که آموزش مجازی است ایجاد مهمترین زیرساخت مربوط به آن می‌شود، «دسترسی به شبکه اینترنت».

اما آموزش و پرورش چگونه عمل کرد؟ ابتدا شبکه شاد را فراهم نمود با این فرض که تمام دانش‌آموزان ایران زمین به اینترنت دسترسی دارند آنهم اینترنتی ارزان و در بعضی مواقع کاملاً رایگان!

در تمام بحث‌ها و انتقادهایی که به وزارت آموزش و پرورش در زمینه آموزش مجازی وارد بود این مسئله از همه بیشتر نمود داشت که کودکان و دانش‌آموزان بسیاری به دلیل محرومیت از امکانات و عدم دسترسی به اینترنت با سرعت مناسب نمی‌توانند از آموزش‌های آنلاین که در شبکه شاد قرار است برگزار شود حضور یابند که بسیار هم به جا و منطقی بود. اما آموزش و پرورش به جای رایگان کردن و گسترده نمودن اینترنت، فقط شبکه شاد را به روزرسانی کرد.

در تمام این انتقادها نیز حجم بسیار زیادی از دانش‌آموزان دیگر نادیده گرفته شد.

آنهایی که توانایی مالی پرداخت اینترنت و یا خرید گوشی همراه دارای امکانات را دارند اما به دلایل امنیتی منطقه محل سکونتشان بازهم نمی‌توانند از اینترنت مناسب برای حضور در کلاس آنلاین استفاده نمایند.

اما همچنان مرغ آموزش و پرورش یک پا دارد و فکر می‌کند زیرساخت لازم برای آموزش مجازی دانش‌آموزان فقط شبکه شاد است.

پایان پیام

نویسنده: بهاره حاصلیان