مادران شاغل و دغدغه آموزش مجازی فرزندانشان

مادران شاغل و دغدغه آموزش مجازی فرزندانشان

به گزارش گلونی سال‌هاست در هر خانه‌ای که یک فرد محصل وجود داشته باشد، نگرانی برای آینده و ادامه تحصیل آن فرد به یک نگرانی مزمن تبدیل شده است که از ثبت نام در مدرسه کارآمد گرفته تا انتخاب رشته و تعیین شغل آینده را شامل می‌شود.

با وجود آنکه نگرانی مزمن شده ادامه تحصیل، کمی آپدیت شده است و جای خودش را به نگرانی بابت «آموزش مجازی» فرزندان داده است، اما همچنان میهمان خانه‌هایی است که محصلی در آن وجود دارد.

این روزها شاهد والدینی هستیم که نه تنها باید نگران ابتلا افراد خانواده به بیماری کرونا باشند بلکه باید نگران آموزش مجازی فرزندانشان باشند که هیچ برنامه‌ریزی اصولی برای آن صورت نگرفته است.

فرقی هم ندارد محصل خانواده سال اول ابتدایی باشد یا سال آخر دکترای حرفه‌ای. به هر حال تمام کلاس‌های درس در سال تحصیلی جاری قرار است مجازی برگزار شود و مسؤلین امر نیز فقط در تاریخ اجرای آن که ۱۵ شهریور است تأکید می‌ورزند ولی روی چگونگی برگزار شدن کلاس‌ها نه تنها توافقی بین خودشان ندارند بلکه حتا نوع امکانات محیط‌های آموزشی نیز بسیار متفاوت است.

مادران شاغل و دغدغه آموزش مجازی فرزندانشان

در این میان بیش از سایر اولیا، مادران شاغل متحمل نگرانی و آزار هستند.

گرچه این مادران همواره در ایام تعطیلی مدارس به دلایل بارش برف یا آلودگی هوا، همیشه بیشتر از سایر مادران آسیب تنها ماندن فرزندانشان در خانه را دیده‌اند، اما وجود بیماری کرونا و آموزش مجازی فرزندان، شرایط بسیار ویژه‌ای است که نگرانی آنها را دو چندان کرده است.

به طوریکه گاهی از سرناچاری و به جهت رهایی از این نگرانی‌ها تصمیم می‌گیرند دانش‌آموز را از حضور در کلاس‌های آنلاین باز دارند. به نظر آنها یک سال عقب افتادن تحصیل فرزندشان عواقب کمتری از حضور در فضای مجازی آنهم به تنهایی دارد.

زیرا اغلب مادران شاغل مجبور هستند فرزندشان را در خانه تنها بگذارد و به سرکار برود. مگر چند کارفرما در ایران وجود دارد که با دور کاری مادر موافقت نماید؟

به این ترتیب کودک ناآگاه از خطرات فضای مجازی بدون حضور و نظارت اولیا می‌تواند از اینترنت استفاده نماید.

از آنجا که در شرایط شیوع بیماری مسری به سر می‌بریم، این مادران حتا نمی‌تواند از کمک و نظارت سایر اقوام مانند مادربزرگ بهره ببرند.

همچنین بسیاری از معلمین که وظیفه تدریس به دانش‌آموزان را دارند باید برای تحصیل فرزندان خودشان هم برنامه‌ای جداگانه در نظر بگیرند که تمام اینها یعنی سردرگمی اولیا از روبه‌رویی با آینده مبهمی که در تحصیل فرزندانشان وجود خواهد داشت.

پایان پیام

نویسنده: بهاره حاصلیان