نئاندرتال های ایران احتمالا در زیستگاه کل و بز زندگی میکردهاند
به گزارش گلونی مدلهای پراکندگی گونههای جانوری، دانش ما را در مورد دیرینه محیط شناسی نئاندرتالها در فلات ایران افزایش میدهد.
نئاندرتالها در منطقهای وسیع از اروپا تا غرب و مرکز آسیا میزیستهاند.
دیرینه محیط شناسی نئاندرتال ها و توزیع آنها به طور گستردهای در اروپا، منطقهای که این موجودات از آن نشات گرفتهاند مورد مطالعه قرار گرفته است.
اما در مورد دیرینه محیط شناسی آنها در جنوب غرب آسیا مطالعات بسیار محدودی انجام شده است.
در این مطالعه از مدلهای توزیع جانوری و ۴۵ سایت پارینه سنگی میانی که در آنها فسیلها یا مصنوعات سنگی ساخته شده توسط نئاندرتالها در آنها یافت میشود برای بررسی گستردگی حضور نئاندرتال ها در فلات ایران در جنوب غرب آسیا استفاده شده است.
همپوشانی کنام نئاندرتالها با کل و بز، قوچ و میش و غزال ایرانی با استفاده از مدلسازی توزیع آنها در گذشته در به ترتیب ۲۰۰، ۱۴۳ و ۱۱۰ گزارش تخمین زده شد.
نتایج این پژوهش نشان داده است که نئاندرتال ها بیشترین همپوشانی کُنام را با کل و بز در منطقهای که مورد مطالعه قرار گرفته است داشته است.
همچنین این مطالعه نشان میدهد که بهترین زیستگاه نئاندرتال ها در جنوب غرب آسیا در کوه های زاگرس در شمال غربی و منطقه غرب آن و قسمتهایی دورافتاده در مرکز فلات ایران بوده است.
بارش سالیانه و بالاترین میزان دمای منطقه در گرمترین ماههای سال میتواند از مهم ترین علل حضور نئاندرتالها در این مناطق باشد.
این یافتهها همچنین نشان میدهد که حضور نئاندرتال ها در قسمت جنوبی با گرمای هوای تابستان محدود میشده است.
این مطالعات دادههای مهمی را برای بررسیهای میدانی حفاریها آینده فراهم میسازد.
این پژوهش حاصل کار مسعود یوسفی، سامان حیدری گوران، انوشه کفاش و الهام قصیدیان است.
اولین بازسازی توزیع دیرینه انسان نئاندرتال در فلات ایران و مناطق مجاور آن گونه انسان نئاندرتال (Homo neanderthalensis) نزدیکترین خویشاوند انسان امروزی تلقی میشود که در حدود ۸۰۰ هزار-یک میلیون ۲۰۰ هزار سال پیش از تبار انسانهای مدرن امروزی جدا شده است و در حدود ۴۰ هزار سال پیش منقرض شده است.
تیمی از پژوهشگران ایرانی و محققان موزه نئاندرتال آلمان اولین مدل توزیع دیرینه انسان نئاندرتال را در گستره فلات ایران و مناطق مجاور آن را ارائه کردهاند.
پایان پیام
مترجم: مریم قرهگزلو