سبزشویی یا فریب دوستداران محیط زیست؟ مسئله این است!

سبزشویی یا فریب دوستداران محیط زیست؟ مسئله این است!

به گزارش گلونی سبزشویی نوعی تجارت و بازاریابی است.

در شیوه سبز شویی سازمان‌ها تلاش می‌کنند با توجه نشان‌دادن به ارزش‌های سبز و محیط زیست، فریبکارانه افکار عمومی را به استفاده از محصولاتشان ترغیب کنند.

در سبزشویی، تولیدکنندگان، محصولات، اهداف و سیاست های خود را سازگار با محیط زیست نشان می‌دهند.

این درحالی است که تنها بخش کوچکی از جریان تولیدشان ممکن است سبز باشد.

 هرچند مدعیان تولید سبز، بخشی از تولید یا درآمدشان را حامی محیط زیست جلوه‌می‌دهند، ولی در بسیاری از مراحل سبز بودن را نادیده می‌گیرند و به محیط زیست صدمه می‌زنند.

در اواسط دهه ۱۹۶۰، جنبش‌های زیست محیطی محبوبیت و شتاب بیشتری پیدا کرد.

این محبوبیت بسیاری از شرکت ها را بر آن داشت تا از طریق تبلیغات، یک تصویر سبز از نشان تجاری خود ایجاد کنند.

جری ماندر، مدیر سابق حوزۀ تبلیغات، این شکل جدید تبلیغات را اکوپورنوگرافی نامید.

جی وسترولت، دوستدار محیط زیست اهل نیویورک، اولین بار اصطلاح سبزشویی را مطرح کرد.

او در مقاله‌ای در سال ۱۹۸۶ روش صنعت هتلداری را در نمایش حمایت از محیط‌ زیست مورد نقد قرارداد و هدف واقعي اين كارزار سبز را، افزايش سود دانست.

گرچه سبزشویی پدیدۀ تازه‌ای نیست، اما استفاده از آن طی سال‌های اخیر برای تأمین تقاضای مصرف کننده، برای کالاها و خدمات سازگار با محیط زیست افزایش یافته است.

این مسئله روز به روز، با سستی موسسات نظارتی تشدید می‌شود.

بعضی از تولیدکنندگان بزرگ دنیا، روی محصولاتشان از برچسب‌های دوستدار محیط زیست استفاده ‌می‌کنند.

اما همین تولیدکنندگان مدرکی که نشان‌دهد ساز و کارشان به محیط زیست ضرر نمی‌زند، ارائه نمی دهند.

سبزشویی یک دروغ کثیف است که زیر نقابی پر از لبخند و ادعای سبز پنهان می‌شود.

سبزشویی یا فریب دوستداران محیط زیست؟

آنچه مسلم است این است که بسیاری از آنها که ادعای بی‌نقص بودن، دارند بسیار بیشتر از بزرگترین آلاینده‌ها، گازگلخانه‌ای و یا مواد شیمیایی مسموم وارد محیط زیست می‌کنند.

مفهوم سبزشویی تنها در رابطه با تولید محصولات فیزیکی مصداق ندارد، بلکه در بخش خدمات هم دیده می‌شود.

امروزه حتی در حوز گردشگری هم در پوشش عشق به طبیعت و اکوتوریسم اثرات منفی بسیاری به محیط زیست وارد می‌شود؛ از جمله:

تخریب جنگل‌های طبیعی به‌منظور ساخت تفرجگاه

جابه‌جایی حیات وحش بومی برای تامین امنیت گردشگران

احداث جاده برای سهولت دسترسی به مناطق گردشگری

آلودگی محیط به‌دلیل حضور بی‌رویه گردشگران

تمام این اقدامات نمونه‌ای از سبزشویی‌هایی است که نه در بخش تولید که در بخش خدمات گردشگری انجام می‌شود.

حوزه‌ای که انتظار می‌روید دوستی صادق و وفادار نسبت به طبیعت باشد.

چه در حوزه خدمات و چه در تولید، سبزشویی مانع بزرگی‌ است که مانع اجرای برنامه‌های راهبردی در حفظ زیبایی‌های بومی و احترام به محیط زیست می‌شود.

شاید همین امروز هم برای آغاز کنترل، مدیریت و نظارت بر موسسات مختلف، کمی دیر باشد؛ اما دیر رسیدن به داد محیط زیست هم بهتر از هرگز نرسیدن است.

پایان پیام

نویسنده: آرزو قدوسی