مهمان مامان وقتی است که دنیا هنوز زیبایی‌هایش را دارد

مهمان مامان؛ دنیا هنوز زیبایی‌هایش را دارد

شاید غالب افراد مهمان مامان را با فیلم آن به یاد بیاورند.

به گزارش گلونی فیلمی که توسط داریوش مهرجویی در سال ۱۳۸۲ ساخته شد و سیمرغ بهترین فیلم جشنواره فجر را از آن خود کرد.

اما باید این را دانست که این فیلم با اقتباس از کتاب مهمان مامان هوشنگ مرادی کرمانی، ساخته شده است.

این کتاب برای نخستین بار در سال ۱۳۸۰ به چاپ رسید.

داستان خانواده‌ای که وضعیت مالی مناسبی ندارند و به علت رودربایستی با مهمان‌شان در مضیقه هستند.

اما با کمک همسایه‌ها به خوبی از مهمان‌شان پذیرایی می‌‌کنند.

شام مفصلی که نشانگر گوشه‌‌ای از محبت همسایه‌ها به یکدیگر است.

مرادی کرمانی در این داستان به خوبی روابط بین اعضای خانواده، همسایه‌ها و فامیل را نشان می‌دهد.

روابطی همراه با نگرانی برای بهبود اوضاع؛ طوری که انگار این اتفاق برای خودشان افتاده است.

بخش عمده داستان بر پایه آداب و رسوم، احساس همدلی و همراهی ایرانیان است.

احساسی که صرفاً به زبان نمی‌آید و به آن عمل می‌شود.

مهمان مامان؛ دنیا هنوز زیبایی‌هایش را دارد

مسئولیت‌پذیری افراد یک محله نسبت به هم که شاید این روزها مطرح نباشد و از کسی هم توقعی نرود، اما در هر حال وجود دارد.

مرادی ‌کرمانی با هنرمندی تمام این مسئولیت‌پذیری و این صمیمیت را به خواننده نشان می‌دهد.

به طوری که خواننده خود را میان جمع دوست‌داشتنی و خودمانی می‌بیند و با شخصیت‌ها هم‌ذات پنداری می‌کند.

داستانی که درانتها با شیرینی تمام می‌شود و خواننده متوجه می‌شود که در تمام سختی‌ها و ناملایمات هم می‌شود درکنار هم بود.

می‌شود هر آن ‌چه که در توان هست را گذاشت تا فردی دیگر احساس خجالت نکند و شب با خیال راحت سربر بالین بگذارد.

گفتنی است مهمان مامان جز معدود فیلم‌هایی است که به خوبی داستان کتاب را نمایش می‌دهد و مخاطب را جذب می‌کند.

اما این باعث از رونق افتادن کتاب نمی‌شود.

حتی بعد از پخش فیلم هم به چاپ‌های بعدی می‌رسد و مخاطبان از کتاب مهمان مامان هم استقبال می‌کنند.

پایان پیام

نویسنده: سارا ملاعباسی