بازی ایران استرالیا تداعی کننده غرور ملی است.
۸ آذر روز صعود تیم ملی ایران به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه است.
به گزارش گلونی بازی ایران استرالیا جز بازیهای خاطرهانگیز ملی است.
حتی کسانی که در آن سال متولد نشده بودند هم با آن خاطره دارند.
فیلم گل کریم باقری و فرار خداداد عزیزی را نگاه میکنند و حس غرورشان بیدار میشود.
سیوها و روحیه بالای عابدزاده را میبینند و کیف میکنند.
آن روز کل شهر را سکوت فراگرفته بود و همه منتظر نمایش تیم ملی بودند.
تیم ملی که غرور ملتش در بازی با بحرین جریحه دار شده بود و فقط صعود به جام جهانی میتوانست چارهساز باشد.
البته که استرالیاییها هم کم نگذاشته و هجمه روانی را علیه بازیکنان راه انداخته بودند.
اما آنها خبر نداشتند که مسائل خارج از زمین فوتبال با بازی داخل مستطیل سبز، زمین تا آسمان فرق میکند.
آنها نمیدانستند که فوتبال، میتواند شگفتیهای زیادی را درپی داشته باشد.
بازی ایران استرالیا تداعی کننده غرور ملی است
نماشای گلونی را دنبال کنید
و از همه مهمتر آنها آگاه نبودند که حضور یک جیمی جامپ در بازی چقدر میتواند برای تیم رقیبشان موثر باشد.
حضوری که باعث شد روحیه تماشاچیان و بازیکنان استرالیایی از بین برود.
ایران بعد از دریافت گل دوم در سکوتی سنگین فرو رفته بود.
اما همچنان امیدوار بود که دسته پر برمیگردد. دقیقه ۷۱ شروع یک بازگشت طلایی بود.
همان لحظهای که کریم باقری دروازه استرالیا را باز کرد و در کمتر از پنج دقیقه دیگر، اتفاقی بزرگ رقم خورد.
خداداد عزیزی با پاس تماشایی علی دایی گل دوم را به ثمر رساند تا سکوت سنگین تبدیل به انفجار شود.
انفجاری از سر خوشحالی و غرور.
استرالیا دیگر توان اولیه بازی را نداشت و هیچ نیرویی به کمکش نمیآمد.
دقایق پایانی بازی تمام نمیشد. آن پانزده دقیقه باقیمانده به علاوه ۸ دقیقه وقت اضافه، جز طولانیترین دقایق آن روز به شمار میآیند.
و درست زمانی که ساندر پل به ساعتش نگاه کرد و سوت پایان را زد، همه چیز تمام شد.
تمام آن استرسها، خشمها و ناامیدیها جای خود را به شادی و پیروزی دادند.
مردم سرود شادی خواندند و همچنان بعد از ۲۳ سال از آن روز، آن را به یاد ماندنی میدانند.
پایان پیام
نویسنده: سارا ملاعباسی