فیلم On the Rocks به‌شکل شگفت ‌انگیزی بد است

فیلم On the Rocks به‌شکل شگفت ‌انگیزی بد استفیلم On the Rocks به‌شکل شگفت‌انگیزی بد است

به گزارش گلونی حسین معززی نیا در کانال شخصی خود نوشت:

فیلم تازه‌ی سوفیا کاپولا به نام On the Rocks به‌شکل شگفت‌انگیزی بد است.

محصولی تلف‌شده، فاقد لحن، سرگردان، کسالت‌بار و سطحی.

مشکل دو سوم ابتدایی‌اش این است که نه در قالب یک ملودرام مطابق با قواعد ژانر جا می‌افتد تا کاراکترها را در این موقعیت درک کنیم، نه تبدیل به یک کمدی تمام‌عیار می‌شود تا تکلیف‌مان با تعلیق‌های آبکی قصه روشن شود.

چیزی است رهاشده بین این دو، نتیجه‌ محاسباتی غلط در زمان نوشتن فیلم‌نامه، نه حاصل تصمیمی آگاهانه برای قرار دادن کاراکترها بین این دو ساختار روایی.

فیلم On the Rocks به‌شکل شگفت‌انگیزی بد است

اما مشکل یک سوم پایانی، حادتر از این‌هاست. چند سکانس آخر از فرط قابل پیش‌‌بینی بودن و پیش‌پاافتادگی، باورنکردنی‌اند، و درنهایت هم پایان‌بندی، آدم را به این فکر می‌اندازد که سفارش‌دهنده‌ی فیلم، لابد ستاد احیای ازدواج در ایالات متحده است.

بناشدن کل فیلم بر پیامی که قرار است در انتها مخابره شود، و دلبستگی به این ایده که قهرمان فیلم موفق می‌شود از قید پدری نامتعادل (با آن ساعتش) خلاص شود و به شوهری متعادل (با آن ساعتش) بازگردد، با آن نحوه‌ی اجرا واقعاً در حد سریال‌های مناسبتی خودمان است.

باید بلایی سر آن کسی که حدود دو دهه قبل Lost in Translation را ساخت آمده باشد. فیلم تازه‌ خانم کاپولا حتی از Somewhere هم بدتر است که در نوع خودش چیز مهمل و بی‌ربطی بود.

متأسفانه مهارت‌های هنری لزوماً از پدر به فرزند منتقل نمی‌شود و «ژن»، همیشه کارساز نیست.

پایان پیام