منوچهر نوذری هنرمندی با صدا و تصویر به یادماندنی است.
منوچهر نوذری متولد ۱۰ ادریبهشت ۱۳۱۵ در قزوین است.
به گزارش گلونی او کار هنری خود را از سن ۱۷ سالگی شروع کرد.
او از اولین گویندگان تاریخ دوبله ایران بود. او در همان ابتدا در رادیو و دوبله مشغول به کار شد.
و بعد در سال ۱۳۳۸ وارد سینما شد.
او در یک برهه خاصی از زمان به کار بازیگری در سینما مشغول بود.
و زندگی خود را تا دهه ۵۰ با بازی در فیلمهای سینمایی مختلف از جمله افق روشن، حسین کرد شبستری، امیرارسلان نامدار و غیره گذراند.
آخرین فیلم سینمایی با بازی منوچهر نوذری فیلم چند میگیری گریه کنی در سال ۱۳۸۴ است.
منوچهر نوذری درکنار بازیگری به کارگردانی سینما و کار دوبله پرداخت.
در سالهای قبل از فوتش نیز به کار در رادیو و تلویزیون مشغول بود.
شاید سریال کوچه اقاقیا معروفترین کار او در دنیای تصویر باشد.
اما اغلب مردم علاوه بر سریال کوچه اقاقیا او را با اجرا در تلویزیون میشناسند.
مسابقات تلویزیونی که علاوه بر بالابردن اطلاعات عمومی با اجرای قوی مرحوم نوذری، مخاطبان زیادی را به خود اختصاص میداد.
در زمانی که هیچکدام از تکنولوژیهای امروز وجود نداشتند او برای ایجاد سرگرمی مناسبِ مردم تلاش کرد.
و سعی کرد با برنامههای متنوع داخلی و خارجی این امکان را برای مردم فراهم کند.
منوچهر نوذری هنرمندی با صدا و تصویر به یادماندنی است.
یکی از جملات معروف او این است:
من اولین کسی بودم که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفتم و گفتم نام جعبهای که تصویر من را در آن میبینید تلویزیون است.
او خواستار حمایت مسئولین از قشر هنرمند بود و علاقه داشت علاوه بر مردم مورد حمایت مسئولین نیز قرار بگیرند.
منوچهر نوذری یکی از شخصیتهای مهم فرهنگی در حوزه رسانه است.
هنوز هم با دیدن بعضی اجراهای قدیمی او لبخند بر لبانمان مینشیند و برنامهها برایمان جذاب هستند.
منوچهر نوذری در ۱۶ آذر ۱۳۸۴ در سن ۶۹ سالگی به دلیل بیماری ریوی و عفونت کلیوی در بیمارستان مدرس تهران از دنیا رفت.
روحش شاد و یادش گرامی.
پایان پیام
نویسنده: سارا ملاعباسی