مورد عجیب دیگو مارادونا

مورد عجیب دیگو مارادونا

به گزارش گلونی دیگو آرماندو مارادونا برای فوتبال‌دوستان جهان حکم همان پسر شر ولی دوست‌داشتنی خانواده‌ها را داشت. پسری که هرچه شیطنت می‌کرد بیشتر در دل همه جا باز می‌کرد.

دیگو آرماندو مارادونا که به گواه هزاران نظرسنجی‌ها و اظهار نظر کارشناسان، بزرگترین فوتبالیست تاریخ است، در اثر ایست قلبی درگذشت.

مارادونا یک مورد عجیب در بین ورزشکاران جهان بود. هیچ ورزشکاری در طول تاریخ به محبوبیت مارادونا نرسید. از شرق تا غرب جهان او را دوست دارند و در آمریکای جنوبی او را می‌پرستند و در آرژانتین به او لقب پدر داده‌اند.

فوتبال و تکنیک‌های فردی فوتبال به پیش و پس از مارادونا تقسیم می‌شود.

بازیکنی کوتاه قد با پاهایی که مانند دو ستون قدرتمند بودند و بالاتنه عضلانی و خوش فرم.

کسی یارای ایستادگی در برابر تکنیک و دریبل‌های او را نداشت و بزرگترین مدافعان جهان هم فقط با توسل به خطا او را می‌توانستند متوقف کنند.

اگر این استیل قدرتمند نبود شاید دیگو در مقابل این حجم از خطا و خشونت توان مقاومت نداشت.

او به همان اندازه که بهترین رابونای جهان را می‌زد و یک تنه از لشگر انگلیس می‌گذشت، حاشیه هم داشت. از درگیری با اعتیاد به کوکائین گرفته تا درگیری چندباره و زدوخورد با خبرنگاران و مسائل جنسی.

زندگی مارادونا که از سال ۱۹۷۸ تا پایان فینال جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا در اوج بود، با مثبت اعلام شدن تست کوکائین در سراشیبی افتاد.

مورد عجیب دیگو مارادونا

از اینجا تا پایان عمر، دیگو همراه حاشیه شد. جام ۹۴ و فریاد بر ضد کاپیتالیسم پس از گل به یونان آن هم در قلب آمریکا، پایان زندگی فوتبالی او بود.

تست دوپینگش در وسط بازی‌ها مثبت اعلام شد. مارادونا محروم و تیم آرژانتین که جام را قدرتمند شروع کرده بود بی‌پدر شد و مانند یک لشگر سردرگم و حیران حذف شد.

سقوط اخلاقی مارادونا، شکمی برآمده از زیاده‌روی در مصرف مشروب و کوکائین در کنار شعارهای چپ‌گرایانه حمایت از کشورهایی که در تخاصم با آمریکا بودند چهره متناقضی از مارادونا ساخته بود.

اما هیچگاه از محبویت او کم نشد و این همان مورد عجیبی است که در مورد مارادونا اتفاق افتاده است.

انگار کسی نکات منفی او را نمی‌دید. همه عالم مسخ او شده بودند. هرکدام از اتفاقات ۲۵ سال اخر عمر مارادونا برای هر ورزشکاری رخ می‌داد خیلی زود کنار گذاشته می‌شد.

اما او از این نظر هم بی‌همتا بود. حتی نسل‌های جدید که مارادونا رو فقط با چند ویدئو کوتاه از جام جهانی ۸۶ یا ۹۰ دیده‌اند عاشق او هستند.

دیگو یک اسطوره جهانی بود. مرگ او همه فوتبال‌دوستان را در غم غریبی فرو برده.

دیگو آرماندو مارادونا حکم همان پسر شر ولی دوست‌داشتنی خانواده‌ها را داشت. پسری که هرچه شیطنت می‌کرد بیشتر در دل همه جا باز می‌کرد.

پایان پیام

نویسنده: محمدپورخداداد