حرکت میمون‌دوستانه‌ی آقای بارتون و پیانونوازی برای میمون گرسنه.
به گزارش گلونی پل بارتون یک موسیقی‌دان محترم ولی بیکار است که در این وضع و اوضاع این همه راه را از انگلیس تا تایلند رفته تا بنشیند برای میمون‌های تایلندی پیانو بزند.
دلیلش، آن‌طور که خودش می‌گوید، این است که با شیوع همه‌گیری کرونا گردشگران که سهم عمده‌ای در تغذیه‌ی میمون‌ها دارند کمتر به تایلند سفر می‌کنند و همین سوء تغذیه باعث پرخاشگری میمون‌ها شده است.
میمون بی‌اعصاب هم که دیگر میمون نیست؛ می‌شود یکی مثل خودمان؛ غر می‌زند، درگیری فیزیکی درست می‌کند و دادوفریاد راه می‌اندازد.
پیانونوازی برای میمون گرسنه
سایر ویدیوها در نماشای گلونی
ویدیوهایی که از این حرکت میمون‌دوستانه منتشر شده دیدنی است. آقای بارتون پیانو می‌زند، در حالی‌که میمون‌ها از سروکول او و پیانویش بالا می‌روند و با تعجب به او، پیانویش و به یکدیگر خیره می‌شوند.
آقای بارتون ساده‌لوح است و پیش خودش فکر می‌کند آنها را آرام کرده ولی این‌طور نیست. میمون‌ها هنگ کرده‌اند و اتفاقا ما خیلی خوب می‌توانیم بفهمیم چرا.
تصور کنید غذایی برای خوردن ندارید و شکمتان از گرسنگی به پشت‌تان چسبیده. حالا در این شرایط کسی که می‌تواند یک لقمه غذا دست شما بدهد، غذایش را می‌خورد، دوغش را یک‌نفس بالا می‌رود، چرتش را می‌زند و بیدار که شد، می‌نشیند خیلی رمانتیک برای‌تان پیانو می‌زند.
البته همه کسانی که می‌توانند ما را سیر کنند یا حتی مسئول سیر کردن‌مان هستند لزوما نوازنده نیستند. آنها می‌توانند خواننده باشند و برایمان آیه یأس بخوانند؛ یا شاعر باشند و به‌جای حل مشکلات شعرهای زیبا تحویل‌مان بدهند.
ولی هر چه که هست این راه و رسم برخورد با میمون‌های گرسنه نیست. بالاخره از باب سرگرمی و مسخره‌بازی و برای رونق نمایش‌های خودمان هم که شده به میمون‌ها نیاز مبرم داریم و بهتر است که اگر برای‌شان هیچ ارزشی هم قائل نیستیم، لااقل شکم بی‌صاحبشان را سیر نگه داریم.
بالاخره میمون است دیگر؛ اگر با همه‌ی شوخ‌طبعی، نجابت و سربه‌زیری‌اش، یک روز گرسنگی طاقتش را طاق کند و به سروصورت‌مان چنگ بیندازد، جای زخمش برای همیشه روی سروصورت‌مان باقی می‌ماند.
پایان پیام
نویسنده: مسعود توکلی
