خفاش دم آزاد مصری
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ی خفاش دُم‌آزاد مصری آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۶۵ تا ۷۰ میلی‌متر، طول ساعد ۴۸ تا ۵۵ میلی‌متر، طول دم ۳۴ تا ۵۵ میلی‌متر است و وزن بدن ۱۱ تا ۲۰ گرم است.
خفاشی با جثه متوسط و در ظاهر شبیه به خفاش دم‌آزاد اروپایی اما به طور متمایزی کوچک‌تر از آن است.
در هر طرف پوزه تنها سه چین پوستی دیده می‌شود.
گوش‌ها بسیار بزرگ و کاملا جدا از هم در بالای سر و خمیده به جلو است.
گوشک تقریبا چهارگوش با یک برجستگی زاویه‌ای در لبه عقبی است.
موها ظریف و متراکم است.
رنگ بدن در پشت قهوه‌ای مایل به خاکستری و در سطح شکمی روشن‌تر است.
برخلاف خفاش دم‌آزاد اروپایی فاقد دندان پیش سوم در آرواره پایین است.
ویژگی‌های زیستی: از حس بویایی پیشرفته‌ای برخوردار است.
مانند خفاش‌های دم‌آزاد دیگر در ارتفاع بالا و با سرعت زیاد به مدت طولانی پرواز می‌کند اما از خفاش دم‌آزاد اروپایی کندتر است.
خیلی دیر از خوابگاه خارج می‌شود و برای رسیدن به محل دسترسی به غذا ممکن است تا ۶۵ کیلومتر در شب از خوابگاه دور شود.
عمدتا از قاب‌بالان و پولک‌بالان تغذیه می‌کند.
اما در عادات غذایی آن تغییرات فصلی دیده می‌شود. شکار معمولا در هوا و با سرعت زیاد و در منطقه‌ای وسیع انجام می‌شود و گاه تا ۵۰۰ متر از زمین ارتفاع می گیرد.
افراد بالغ طعمه جغدها و نوزادان طعمه مارها می‌شوند.
در نیمکره شمالی آبستنی ۷۷ تا ۹۰ روز طول می‌کشد.
زایمان در مهرماه انجام می‌شود و یک نوزاد به دنیا می‌آورد. به طور میانگین ۱۰ سال عمر می‌کند.
خفاش دم آزاد مصری
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در زیستگاه‌های گوناگون از نواحی خشک تا تپه ماهورهای مرطوب یافت می‌شود.
مناطق گرم، نیمه خشک و خشک را ترجیح می‌دهد.
در شکاف‌ها درون غارها، دیواره‌های صخره‌ای، شکاف تخته سنگ‌های بزرگ، تنه توخالی درختان مرده، بام خانه‌ها، زیر تابلوهای تبلیغاتی، ویرانه‌ها و ساختمان‌های بلند می‌خوابد.
تا ارتفاع ۲۱۰۰ متری از سطح دریا مشاهده شده است.
در ایران بسیار کمیاب است و تنها یک بار حدود ۴۰ سال پیش از هرمزگان و بر اساس دو نمونه گزارش شده است.
اما با توجه به حضور آن در دو شبه جزیره هند و عربستان پراکندگی وسیع‌تر آن در ایران دور از انتظار نیست.
وضعیت حفاظتی: دارای پراکندگی وسیع و در بخش‌هایی از آن فراوان است.
بنابراین، در فهرست سرخ IUCN در گروه «کمترین نگرانی» یا LC قرار گرفته است.
مزاحمت انسانی در خوابگاه‌ها و آفت‌کش‌هایی که در مقابله با ملخ به کار می‌روند از مهم‌ترین عوامل تهدید کننده آن هستند.
پایان پیام
