عشقه معجزه ای در تسریع بهبود بیماری‌ها
به گزارش گلونی عَشَقه با نام علمی Hedera helix از گیاهان دارویی پیچنده است.
این گیاه با اسامی دیگری از جمله پاپیتال، عَشَقه‌ی معمولی، پیچک معمولی و داردوست معمولی نیز شناخته می‌شود.
پراکندگی جغرافیایی
این گیاه بومی آسیا، اروپا و شمال ایران است.
محل رویش این گیاه در ایران جنگل‌های شمالی از آستارا تا گرگان و نیز در تهران است.
این گیاه در مناطق کوهستانی مرطوب، کنار جویبارها و زمین‌های مرطوب می‌روید.
مشخصات ظاهری
پاپیتال دارای برگ‌های سبز و قلبی‌شکل است.
رنگ برگ‌ها سبز یا ابلق و دارای لبه‌های سفید است.
گیاه عشقه دارای برگ‌هایی است که به صورت دایره ای دور ساقه مستقیمی می‌پیچند.
گل‌های چتری سبز مایل به زرد در مرکز این گیاه می‌رویند و انگور قرمز تولید می‌کنند.
طول بزرگترین ساقه بالارونده یا خزنده این پیچک به پنجاه متر هم می‌رسد.
گل‌های این گیاه به رنگ زرد مایل به سبز است که ۸ تا ۱۰ سال بعد از کاشت آن ظاهر می‌شوند.
شرایط نگهداری
پاپیتال به طور معمول نیاز به نور مستقیم دارد، البته این گیاه بسیار مقاوم است و در همه شرایط (دمای پایین و یا بالا، نور کم و زیاد)، می‌تواند به خوبی رشد کند.
لازم به ذکر است، گونه‌ای از آن که دارای برگ‌های ابلق است نسبت به سرما و صدمات ناشی از وزش باد مقاوم‌تر است.
گونه‌های دارای برگ سبز برای مکان‌های نیمه سایه و سایه مناسب‌تر است، اما گونه‌ی ابلق نور بیشتری می‌خواهد و نور کافی به زیبایی برگ‌ها می‌افزاید.
خواص دارویی
از این گیاه جهت درمان زخم ها، به عنوان خلط آور و به علت ساپونین های استروئیدی موجود در آن به عنوان محرک جنسی استفاده می شود.
برگ این گیاه اثر صفرابر، تصفیه کننده خون و خلط آور دارد و از آن در درمان سیاه سرفه، التهاب نای، برونشیت های مزمن، روماتیسم و نقرس، ترشحات مهبلی و پایین آوردن فشار خون استفاده می‌شود.
عشقه معجزه ای در تسریع بهبود بیماری‌ها
یکی از اثرات دارویی عشقه، تسریع در بهبود بعد از بیماری‌هاست.
برای این منظور روزانه نیم گرم از ریشه‌های خشک‌شده‌ی آن را استفاده کنید.
افزایش عملکرد ذهنی
عشقه سبب افزایش میزان توانایی، قوت و شادابی می‌شود. این خواص سبب می‌شود همانند قهوه، نقش محرک را بازی کند.
اما داروهای محرک اغلب کنش‌های بخش‌های اصلی بدن را سامان می‌بخشند و زودرنجی، تپش قلب، اعتیاد و نگرانی، پاره‌ای از عوارض جانبی ناشی از مصرف این گیاه است.
پايان پيام
نويسنده : نگار شاه وار
