توسعه طلبی چگونه کلاردشت را تکه پاره کرد
- این امر نه تنها این امر منجر به تقویت زیرساخت های شهری نشد بلکه باعث تضعیف سرمایههای انسانی و طبیعی منطقه در بلند مدت نیز گردید.
- ساکنین این شهرستان دچار آسیبهای اجتماعی متعدد از جمله گسترش فقر، فقدان زیرساختهای تفریحی و رفاهی و بیکاری شدهاند.
- استخراج سنگهای گرانیتی و زینتی رودبارک برای مقاصد مختلف از جمله متروی پایتخت از جمله آسیبهاست.
به گزارش گلونی کلاردشت شهری که روزی نامش با آب و هوا و جاذبههای طبیعی و تاریخی بینظیرش گره خورده بود، امروز از مشکلات محیط زیستی متعدد ناشی از توسعه ناپایدار از جمله کمبود آب، برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی، تخریب اکوسیستم، زمینخواری، آلودگی آب، پسماند، فاضلاب، جنگلتراشی، تغییرات اقلیم، اقتصاد ناپایدار، تغییر کاربریهای گسترده، تخریب اراضی کشاورزی و ساخت و سازهای بدون برنامه، رنج میبرد و به تبع آن ساکنین این شهرستان دچار آسیبهای اجتماعی متعدد از جمله گسترش فقر، فقدان زیرساختهای تفریحی و رفاهی، بیکاری و سایر موارد شدهاند.
توصیههای سیاسی بدون پشتوانه برنامههای ملی و منطقهای، عدم تربیت نیروی انسانی کارآمد در سطوح مدیریتی و کارشناسی و عدم مشورت با مردم، پیامدهای منفی مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی برای هر منطقهای را منجر خواهد شد.
همانطور که از حدود سه دهه قبل در دوره تصمیمگیری سیاسی دولت اصولگرایی، شاهد گسیل سرمایههای مالی به کلاردشت توسط سرمایهگذاران خوشنشین شدیم ولی این امر نه تنها این امر منجر به تقویت زیرساختهای شهری نشد بلکه باعث تضعیف سرمایههای انسانی و طبیعی منطقه در بلند مدت نیز گردید.
پس از آن تصمیمسازیهای بیهدف و برنامه، ما شاهد بهرهبرداریهای گسترده و بیضابطه از جمله شهرنشینی اعیاننشینان و واگذاری اراضی به اصحاب قدرت و ثروت بدون توجه به برنامهریزیهای فضایی و سرزمینی و الگوهای توسعه مصوب، ساخت و سازهای غیرمجاز در ونداربن و مازیچال و سایر نقاط کلاردشت، استخراج سنگهای گرانیتی و زینتی رودبارک برای مقاصد مختلف از جمله متروی پایتخت، برداشتهای غیرمجاز و گسترده شن و ماسه، پروندههای متعدد زمینخواری، واگذاری ۲۰ هکتاری بخشی از جنگلهای طبرسو، لاهو و حسنکیف به کارکنان دولت، واگذاری چند هکتاری اراضی کلاردشت به کارکنان وزارت نفت، تغییر کاربری جنگلهای برگ پهن و هیرکانی به سایت غیراستاندارد پسماند یا زبالهدانی بزرگ در ارتفاعات کلاردشت و احداث و راهاندازی ابرطرحهای ملی و عمرانی از جمله سد و نیروگاه سیاه بیشه و آزادراه تهران_شمال با واگذاری عرصههای جنگلی (به عنوان حق الزحمه به پیمانکاران طرح) هستیم.
البته موارد برشمرده از جمله مواردی است که توسط رسانهها به سمع و نظر افکار عمومی رسیده و مطمئنا در لایههای پنهان، موارد بس بسیاری در جریان است.
توسعه طلبی چگونه کلاردشت را تکه پاره کرد
جالب است بدانیم تمامی هزینههای توسعه طلبی حقیقی و حقوقی، کاملا از جیب شهروندان کلاردشتی پرداخت شده و هیچ نوع تزریق بازگشت سرمایهای ناشی از تخریبهای محیط زیستی گسترده برای تقویت، توسعه و توانمندسازی کلاردشت و کلاردشتیها را در برنامههای پنجساله توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دولت، نداشته و ندارند.
بنابراین پیشنهاد میشود مسئولین حقوقی و مدنی کلاردشت از دولت تقاضا نمایند که در سطح کمیسیون زیربنایی دولت کارگروهی خاص به منظور تهیه نقشه راه مدیریتی برای حفظ محیط زیست و نیل به توسعه پایدار کلاردشت تشکیل تا بتوان با استفاده از ابزارهای اقتصادی بازدارنده موجود در بازپرداخت و جرایم زیستمحیطی ناشی ازآسیبهای برنامهها و طرحهای دولت، گام های موثری در بهسازی محیطی برداشت.
این کمیسیون میتواند به عنوان نماینده دولت به عنوان مسئول اجرایی اصل ۵۰ قانون اساسی، نقش مرجعی صالح به رسیدگی به دعاوی زیست محیطی این منطقه را ایفا نماید.
خوشبختانه بسترهای قانونی این مسیر در چارچوب ماده ۱۳۴ و بند (ج) ماده ۱۰۴ برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و آییننامه مرتبط، ماده ۵۹ برنامه چهارم توسعه، اصلاحیه مصوبه شورایعالی مسکن و شهرسازی درخصوص طرح استراتژیک حوزه نفوذ آزاد راه تهران_شمال (شماره ۳۱۶۹/۱۰۰۱/۰۲ مورخ ۲۹/۷/۱۳۸۷) و سایر مستندات مرتبط، مهیا بوده و میتوان به استناد این مبانی حقوقی، سازوکار کارآمد و مطابق با مسئولیت را طراحی و اجرایی کرد.
پایان پیام
نویسنده: مهروش خواجوندی