خدنگ بزرگ پستانداری گوشتخوار است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است دربارهی خدنگ بزرگ آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول سر و بدن ۳۲ تا ۴۸ سانتیمتر، طول دم ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر، طول پا شش و نیم تا هشت سانتیمتر، طول گوش یک و نیم تا دو و نیم سانتیمتر و وزن یک و چهاردهم تا دو کیلوگرم است.
خدنگ بزرگ
نرها بزرگتر از مادهها هستند.
بدن دراز و باریک، دم بلند و پرمو، گوشهای گرد و کوچک، دست و پای کوتاه با ناخنهای بلند، قوی و جمع نشدنی، پوزه کشیده و نوک تیز و چشمهایی کوچک دارد.
سطح بدن را موهای بلند و پر پشت فرا گرفته است که در پشت به رنگ قهوهای روشن تا قرمز حنائی و زیر شکم روشنتر و دم به رنگ بدن با انتهای قرمز تیره است.
ویژگیهای زیستی: معمولا به صورت تکی یا جفت زندگی می کند لانه زیرزمینی در هر جایی میتواند باشد، از شكاف صخرهها و درختان تا حفرههای دیوارهای قدیمی، معمولا گروه خانوادگی نزدیک به هم زندگی کرده و لانههایشان را مجاور هم حفر میکنند.
شبها در لانه استراحت کرده و روزها فعالیت میکند.
رژیم غذایی بسیار متنوعی از جوندگان، مار، مارمولکها، قورباغه، پرندگان و تخم آنها تا حشرات و حتی مواد گیاهی مانند میوه داشته و به خاطر کشتن مارهای سمی شهرت دارد.
موهای بلند و انبوه آنها را در مقابل گزش مارها محافظت میکند.
در کنترل آفتهای اراضی کشاورزی، به ویژه جوندگان نقش مهمی دارد.
ممکن است تا ۳ بار در سال تولید مثل کند.
پس از ۶۰ تا ۶۵ روز دوره بارداری، ۲ تا ۴ توله به دنیا میآورد. در اسارت تا ۱۱ سال زندگی میکند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در علفزارها و درختزارهای تنک نیمه جنوبی کشور تا اصفهان و گاهی اوقات در مناطق کوهستانی زیست میکند.
اغلب در باغها و نخلستانهای نزدیک روستاها دیده میشود.
در جنوب کشور با فراوانی نسبتا مناسبی یافت میشود.
وضعیت حفاظتی: در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN و پیوست III کنوانسیون CITES قرار دارد.
در مورد این گوشتخوار کمتر مطالعه شده و ارزیابی وضعیت آن در زیستگاههایش ضروری است.
پایان پیام