خدنگ کوچک حیوان بومی آسیا را بشناسید
خدنگ کوچک حیوان بومی آسیا را بشناسید
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است دربارهی خدنگ کوچک آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول سر و بدن ۲۲ تا ۴۶ سانتیمتر، طول دم ۲۲ تا ۲۹ سانتیمتر، طول پا ۴/۴ تا ۵/۲ سانتیمتر، طول گوش ۲ تا ۲/۵ سانتیمتر و وزن ۰/۳ تا ۱ کیلوگرم است.
نر و ماده شبیه یکدیگر هستند ولی نر اندکی درشتتر و سر پهنتری دارد.
از نظر ظاهری شبیه خدنگ بزرگ است با این تفاوت که دارای جثه کوچکتر و تراکم موی کمتر است.
سر کشیده، گوشهای کوتاه، بدن باریک و کشیده و پاهای کوتاه دارد.
خدنگ کوچک
کف رو است و پاهای جلو و عقب هریک دارای ۵ انگشت است.
کف دست و پا لخت و تیره رنگ است.
رنگ بدن و دم قهوهای مایل به خاکستری با خالهای ریزی به رنگ طلایی یا زیتونی و زیر چانه و گلو کرم مایل به زرد است.
چشمها به نسبت کوچک و حلقه چشمی قهوهای رنگی اطراف چشمها دیده میشود.
ویژگیهای زیستی: به صورت انفرادی زندگی میکند.
روزگرد و پر جنب و جوش است.
توان پرش تا ارتفاع ۱ متر و بالا رفتن از درخت را دارد ولی به ندرت این کار را انجام میدهد.
همه چیز خوار است اما بیشتر از ۸۰ درصد رژیم غذاییاش را جانوران و به خصوص حشرات تامین میکند.
از طعمههای مختلفی نظیر پستانداران کوچک، پرندگان، تخم و جوجه آنها، خزندگان، دوزیستان، بیمهرگان و میوههایی مانند خرما تغذیه میکند.
دوره بارداری ۷ هفته به طول میانجامد و ۲ الى ۴ نوزاد با چشمهای بسته به وزن تقریبی ۲۱ گرم و موهای نرم به رنگ خاکستری روشن به دنیا میآورد.
نوزادان قبل از تابستان به دنیا میآیند و پس از ۱۷ الی ۲۰ روز چشمهای خود را باز میکنند. در ۱ سالگی بالغ میشوند و در اسارت بیش از ۸ سال عمر میکنند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در بوتهزارها و نیزارهای حاشیه تالابها، نخلستانها و باغهای مناطق گرمسیری زندگی میکند.
در جنوب غربی ایران در اطراف تالاب هورالعظیم با فراوانی به نسبت خوبی وجود دارد.
وضعیت حفاظتی: دشمن طبیعی ندارد.
به دلیل استفاده از طعمههای متنوع و عدم شکار آن، خطر چندانی جمعیت آن را تهدید نمیکند.
این گونه به دلیل پراکندگی وسیع و نداشتن کاهش در تعداد جمعیت در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
وضعیت دقیق پراکندگی این گونه در جنوب ایران باید مورد بررسی قرار گیرد.
پایان پیام
کد خبر : 202548 ساعت خبر : 11:02 ب.ظ