روباه ترکمنی جانور زیبای طبیعت ایران

روباه ترکمنی جانور زیبای طبیعت ایران

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ی روباه ترکمنی آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۴۵ تا ۶۰ سانتی‌متر، طول دم ۲۰ تا ۳۵ سانتی‌متر، ارتفاع بدن ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌متر و وزن ۱/۶ تا ۳/۲ کیلوگرم است.

نر و ماده هم‌شکل‌ هستند.

دم کوتاهی دارد که به زمین نمی‌رسد.

روباه ترکمنی

نسبت به روباه معمولی دارای دست و پایی بلند اما جثه کوچک‌تری است.

پوشش تابستانی به رنگ نخودی مایل به نارنجی و در زمستان‌ها خاکستری مایل به سفید است.

زیر بدن زرد مایل به سفید و انتهای دم تیره رنگ است.

گوش‌ها نوک‌ تیز هستند که در قاعده پهن می‌شود و رنگ انتهای گوش نیز تیره است.

ویژگی‌های زیستی: به صورت انفرادی زندگی می‌کند ولی در برخی موارد زندگی اجتماعی نیز دارد شب گرد است و به ندرت در روز مشاهده می‌شود.

همه چیز خوار است و عمدتا از جوندگان، خزندگان، پرندگان، حشرات و گیاهان تغذیه می‌کند.

بسیار بازیگوش هستند و معمولا یک گستره خانگی مشخص را برای خود انتخاب نمی‌کند.

غالبا در حرکت هستند.

تک‌همسر است و جفت‌گیری در زمستان صورت می‌گیرد.

دوره بارداری ۵۲ تا ۶۰ روز به طول می‌انجامد و ۳ الی ۸ نوزاد به دنیا می‌آورد.

نوزادان با موهای نرم و سیاه رنگ متولد می‌شوند تا ۴ ماهگی از شیر مادر تغذیه نموده و در ۱ سالگی بالغ می‌شوند.

در طبیعت دشمن طبیعی خاصی ندارد و تنها توله‌های آنها توسط گوشتخواران دیگر و یا پرندگان شکاری صید می‌شود.

طول عمر در اسارت ۹ سال است.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در زیستگاه‌های بیابانی و استپی زندگی می‌کند.

یکی از کمیاب‌ترین گوشتخواران ایران است و تنها دو گزارش مستند از این گونه در دشت ترکمن صحرا وجود دارد.

وضعیت حفاظتی

در زمره گونه‌های در خطر انقراض سازمان حفاظت محیط زیست، ولی در گروه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.

کنوانسیون CITES این‌گونه را در هیچ طبقه‌ای قرار نداده است.

به دلیل پوست زیبایی که دارد مورد شکار قرار می‌گیرد حفاظت از روباه ترکمنی در ایران نیازمند برنامه‌ریزی جدی جهت شناسایی دقیق پراکندگی و زیستگاه‌ها و ارتقاء سطح حفاظتی آنها است.

پایان پیام