سمور سنگی همسایه سمور جنگلی است

سمور سنگی

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ سمور سنگی آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۴۰ تا ۵۴ سانتی‌متر، طول دم ۲۲ تا ۳۰ سانتی‌متر، طول پا ۸ تا ۹ سانتی‌متر، طول گوش ۳ تا ۵ سانتی‌متر و وزن ۱/۱ تا ۲/۳ کیلوگرم است.

جثه تقریبا هم اندازه گربه خانگی و رنگ عمومی بدن از قهوه‌ای تیره تا قهوه‌ای مایل به خاکستری روشن متغیر است.

لکه پهن و سفید رنگی از زیر چانه تا گردن و سینه وجود دارد که در پایین دو شاخه شده و به طرف دست‌ها امتداد می‌یابد.

سمور سنگی

پشت بدن جوان‌ها موهای خاکستری وجود دارد.

اندامی کشیده و دمی پرمو داشته، کف پا فاقد مو است.

دم از سمور جنگلی بلندتر و خز آن نیز زبرتر است.  وقتی جانور می‌دود، پاها دقیقا در محل دست‌ها فرود می‌آید.

ویژگی‌های زیستی

غیر از گروه‌های خانوادگی که از مادر و توله‌ها تشکیل یافته، به طور عمده تک‌زی است.

قلمرو طلب بوده و مرز قلمرو خود را با نشانه‌های بویایی علامت گذاری می‌کند.

شب فعال ولی در دوران جفت‌گیری به کرات طی روز مشاهده می‌شود.

بسیار فعال و چالاک است و به خوبی می‌تواند از درختان بالا برود.

همه چیزخوار بوده و در تاریکی شب به شکار پستانداران کوچک، حشرات، پرندگان کوچک و تخم آنها می‌پردازد.

انواع غذاهای گیاهی به ویژه میوه‌ها نیز بخشی از رژیم غذایی تابستانه این جانور را تشکیل می‌دهد.

از لاشه جانوران نیز در مواقع کمبود غذا تغذیه می‌کند.

در اواسط تابستان جفت‌گیری می‌کند.

دارای ۲۳۰ تا ۲۷۵ روز تأخیر در جایگزینی تخم است و ۱ ماه پس از جایگزینی تخم، در بهار بین ۱ تا ۸ (معمولا ۳ تا ۴) توله متولد می‌شوند.

در طبیعت حداکثر ۱۰ سال عمر می‌کند، ولی در اسارت ممکن است تا ۱۸ سال زندگی کند.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی

زیستگاه‌های جنگلی باز و بیرون زدگی‌های صخره‌ای در مناطق کوهستانی را ترجیح می‌دهد و تابستان‌ها تا ارتفاع ۴۰۰۰ متری نیز دیده می‌شود.

در اکثر مناطق کوهستانی کشور پراکندگی دارد و از دشت‌ها و مناطق کویری دوری می‌کند.

وضعیت حفاظتی: در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN و پیوست III کنوانسیون CITES قرار دارد هر ساله تعداد زیادی در اثر تصادف در جاده‌ها از بین می‌روند.

اطلاعات چندانی از این گونه در دست نیست و از این رو، بررسی وضعیت جمعیت آن در زیستگاه‌های مختلف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

پایان پیام