شنگ هندی را بشناسید
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره شنگ هندی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۶۲ تا ۷۹ سانتی‌متر، طول دم ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌متر، طول پا ۱۳ تا ۱۵ سانتی‌متر و وزن ۷ تا ۱۱ کیلوگرم است.
از نظر ظاهری شباهت زیادی به شنگ معمولی دارد، با این تفاوت که جثه‌اش قدری کوچک‌تر، رنگ بدن تیره‌تر و موها نرم‌تر است.
همچنین نیمه انتهایی دم پهن و پارو مانند است، در صورتی که در شنگ معمولی کاملا استوانه‌ای است.
شنگ هندی
رنگ بدن قهوه‌ای شکلاتی تیره، گلو خاکستری و زیر بدن فقط کمی روشن‌تر از بالای بدن است.
رنگ بدن در نمونه‌های جمعیت غربی (ایران و عراق) تیره‌تر از جمعیت شرقی (پاکستان تا آسیای جنوب شرق) است، به همین علت گاهی شنگ سیاه نامیده می‌شوند.
ویژگی‌های زیستی: روز گرد است و به صورت اجتماعی زندگی می‌کند.
اندازه گروه در ماه‌ها و فصول مختلف تغییر می‌کند.
غذای اصلی ماهی است ولی از دوزیستان و بی‌مهرگانی مانند خرچنگ و حشرات نیز تغذیه می‌کند.
زمان آغاز تولیدمثل فصلی است و بارداری ۶۰ تا ۶۳ روز به طول می‌کشد و ۱ تا ۵ توله به دنیا می‌آورند.
طول عمر در اسارت تا ۲۰ سال است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در رودخانه‌ها، تالاب‌ها و مصب‌ها زندگی می‌کند.
تا کنون به وسیله یک نمونه و دو قطعه پوست از تالاب هورالعظیم در استان خوزستان گزارش شده است.
گزارش‌هایی از حضور این گونه در تالاب شادگان و اروندرود وجود دارد که نیاز به بررسی‌های بیشتری دارد.
وضعیت حفاظتی: در طبقه «آسیب‌پذیر» (VU) فهرست سرخ IUCN و پیوست II کنوانسیون CITES قرار دارد.
بررسی پراکندگی، بوم شناسی و عوامل تهدید کننده این گونه در ایران بسیار ضروری است.
پایان پیام
