علت مرگ پرندگان میانکاله باز هم بوتولیسم

علت مرگ پرندگان میانکاله چه بود؟

پرندگانی که اطراف تالاب‌ها زیست می‌کنند، عموماً طعمه شکارچیان می‌شوند. اما این بار خبر درمورد پرندگان متفاوت بود.

طبق اخبار، اواخر دی ماه ۱۳۹۸ بیش از ۴۰۰ پرنده در تالاب میانکاله تلف شدند.

براساس اعلام سازمان محیط ‌‌زیست تا ۱۵ بهمن‌ماه، مجموع تلفات پرندگان مهاجر بر اثر بوتولیسم به عدد ۸۳۹ رسیده است.

به گزارش گلونی علت مرگ این پرندگان پس از بررسی سازمان دامپزشکی، سم بوتولیسم اعلام شد.

سمی که توسط یک باکتری کلستریدیوم بوتولینوم ایجاد می‌شود و پرندگان با بلع گیاهان یا حیوانات آلوده به این سم فلج شده و جان خود را از دست می‌دهند.

امسال نیز این تراژدی مجدداً در تالاب میانکاله تکرار شده است و بر اساس اعلام سازمان محیط زیست مازندران تا ۱۵ بهمن ماه مجموع تلفات پرندگان مهاجر جمع آوری شده به عدد ۸۳۹  لاشه رسیده است.

بهمن نقیبی، معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی در این راستا و با بیان اینکه آمار تلفات در تالاب میانکاله درحال افزایش است گفت: سازمان دامپزشکی لاشه‌های پرندگان را دریافت و بلافاصله بررسی‌کرد.

علت مرگ پرندگان میانکاله

نماشای گلونی را دنبال کنید

دراین بررسی ابتلای این پرندگان به آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان و نیوکاسل رد شد و علت مرگ این پرندگان مانند سال گذشته سم بوتولیسم است.

وی ادامه داد: نوعی باکتری به نام کلستریدیوم بوتولینوم در محل‌هایی که اکسیژن کم باشد در بقایای گیاهان کف تالاب رشد می‌کند و گرمای هوا نیز شرایط را برای رشد این باکتری فراهم می‌کند.

این سم بسیار کشنده است و جلوگیری از تکرار آن کار بسیار دشواری است، مگر اینکه تالاب میانکاله احیا شود.

نقیبی تصریح کرد: امسال در بخش‌هایی از این تالاب شاهد عقب نشینی آب بودیم و اگر تالاب احیا نشود این فاجعه ممکن است سالیان سال تکرار شود.

همچنین هرچه مواد عالی در محیط بیشتر شود اکسیژن کمتر شده و محیط برای رشد باکتری مساعدتر می‌شود.

کلستریدیوم بوتولینوم یک باکتری بی‌هوازی است که در گیاهان فاسد و مواد حیوانی تکثیر می‌شود و اغلب در دریاچه‌ها در دوره‌های کمبود اکسیژن و کیفیت پایین آب رخ می‌دهد.

علائم پیش‌رونده (تدریجی) آن به گونه‌ای است  که عضلات پرنده سست و نرم و در نهایت فلج می‌شود و اثرات توکسین تولید شده در بدن پرندگان باقی می‌ماند.

پرنده‌های درگیر بیوتوکسین قادر به استفاده از بال‌ها و پاهای خود نبوده و به عبارتی دچار کم‌حرکتی و ناتوانی پرواز می‌شوند.

این پرنده‌‌ها که دچار فلجی ماهیچه‌های گردن می‌شوند، توانایی نرمال نگه داشتن سر خود را از دست می‌دهند.

به همین دلیل گردن آن‌ها خمیده شده و به آن‌ها گردن خمیده می‌گویند. این پرندگان می‌توانند روزها دراین موقعیت باقی بمانند.

معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی در پایان گفت: سازمان محیط زیست استان به طور مرتب در آن منطقه پایش‌هایی را انجام می‌دهد، تا هرچه سریع‌تر این لاشه‌ها جمع‌آوری شوند.

پایان پیام