هتل فردوسی رشت و زخم کهنه این شهر

هتل فردوسی رشت

حفظ هویت یک شهر موضوع بسیار مهمی است.

عکس: کوروش رنجبر

به گزارش گلونی داشتن بزرگراه، پل روگذر و زیرگذر، ساختمان‌های بلندمرتبه و… هیچ کدام هویت‌ساز نیستند.

هیچ گردشگری به صرف دیدن بزرگراه و ساختمان‌های بی‌قواره مدرن راهی هیچ شهری مثل رشت نمی‌شود.

این بدیهی‌ترین فهم از هویت یک شهر است.

نه نیازی به مدرک دانشگاهی دارد و نه نیاز به کنفرانس و همایش.

کافی است نگاهی به شهرهای مهم دنیا بیندازیم که چگونه با چنگ و دندان هویت شهری‌شان را حفظ می‌کنند.

ابنیه قدیمی را با متد جدید و به روز، بازسازی می‌کنند؛ همه سال حواس‌شان به ساختمان‌های قدیمی و معماری تاریخی‌اش هست و نمی‌گذارند با بهانه و بی‌بهانه تخریب شود.

آن وقت ما هر از چند گاهی باید جمع شویم و خودمان برای خودمان «کارزار» راه بیندازیم و جلوی تخریب یک بنای قدیمی را بگیریم.

آن هم بنای قدیمی در یک بافت قدیمی و در شهری مثل رشت که همگی علاوه بر غذاهای لذیذش، به معماری دیدنی ساختمان‌هایش می‌شناسند.

خبر چیست؟ خبر این است، قرار است یک هتل قدیمی مربوط به دوره پهلوی اول را بکوبیم و به جایش فروشگاه مواد غذایی بزنیم!

همین جمله یعنی یک درد کهنه. دردی که مدام در این سرزمین تکرار می‌شود.

محله‌های قدیمی را می‌کوبیم و به جایش ساختمان‌های بدقواره و بی‌نظم می‌سازیم که نه زیبایی بصری دارند و نه اهمیت تاریخی.

به اسم توسعه شهری داشته‌های باارزش‌مان را نابود می‌کنیم و هویت جعلی جدیدی را به زور به شهر تحمیل می‌کنیم.

قرار است به نسل‌های بعدی یادآوری کنیم که ما نسل به شدت بدسلیقه‌ و منفعت‌طلبی بودیم.

رشت زخم تخریب‌های بسیاری را به خود دیده است. از تخریب‌ خانه‌ها و بافت قدیمی محله‌هایش مثل ساغریسازان و آفخرا و… تا تخریب مدرسه‌ها و ساختمان‌های مهم با معماری خاص مثل هتل فردوسی.

حالا قصه پردرد هتل فردوسی تازه است و کارزار جلوگیری از تخریبش داغ. اما این چرخه را باید از ابتدا اصلاح کرد.

از همان امضاهایی که در سکوت کامل خبری حک می‌شود تا یک اثر تاریخی از فهرست خارج شود و مجوز تخریب بگیرد.

این درد ریشه‌ای‌تر از این‌هاست و هر شب و هر روزی که می‌گذرد خطر نابودی این بناها بیشتر می‌شود.

گرچه مدیران شهری که در افق برنامه‌ریزی‌شان کمترین تمرکز را برای گردشگری و اقتصاد منتج از آن دارند؛

بی‌شک برای حفظ بناهای تاریخی‌ دغدغه‌ای ندارند و به سادگی از کنارش می‌گذرند.

پویش جلوگیری از تخریب هتل فردوسی رشت

در بیانیه این پویش آمده است: هتل فردوسی رشت در محدوده تاریخی و محور گردشگری پیاده‌راه شهرداری و بازار شهر رشت از اندک بناهای باقی‌مانده‌ای‌ست که در دل مردمان این سرزمین و در خاطرات آن‌ها جای دارد و بخشی از هویت فرهنگی شهر است.

این بنا در اواخر دوره پهلوی اول و مقارن با جنگ جهانی احداث‌شده و از نظر الگوی معماری شبیه بناهای اواخر دوره قاجار است.

نمای خارجی عمارت، نمایی موسوم به «سنگ عمارت» دارد که آغاز دوره تحول معماری گیلان از بومی به اروپایی را نشان می‌دهد.

این بنا سال گذشته از فهرست آثار ملی کشور خارج شده است و اکنون ساختمان آن و همچنین ساختمان دو کاروانسرا در پشت این بنا به بهانه ساخت مراکز تجاری در معرض تخریب و نابودی قرار دارند.

#هتل_فردوسی_رشت
تخریب و نابودی هویت و فرهنگ سرزمین‌ها هیچ‌گاه هماهنگی با توسعه ندارد!
توسعه تعریف خودش را دارد ، مسیر جدا و اصول تخصصی خود را طی می کند ، شامل می‌شود!
در هیچ کجای کشور همانند #رشت ، #گیلان با بناهای تاریخی و ارزشمند خود این چنین نمی‌کنند! #رشتی_که_دوسش_دارم

— mohammad.salehzadeh (@mohammadsalehz6) January 27, 2021

هتل فردوسی رشت را تخریب نکنید.

— Azar (@Azardp90) January 28, 2021

میخوان #هتل_فردوسی #رشت و خراب کنن جاش هایپر مارکت بزنن، هر کس یه تیکه ایران کند و خورد می‌خوام ببینم روزی که همش تموم شه چه غلطی میخوان بکنن #میراث_فرهنگی هستی یا مردی؟ لطفا برین تو سایت #کارزار امضا کنین حداقل تو تاریخ بمونه که ما در حد توان‌مون یه تکونی خوردیم

— Mahsa (@MahsaNadim) January 28, 2021

#هتل_فردوسی رشت با پیشینه‌ معماری پهلوی اول، از لیست آثار ملی ایران خارج شد تا بختک تخریب را بالای سرش ببیند! pic.twitter.com/vmn2goGAAd

— ﮼هیچ‌ (@hich_e_motlagh) January 28, 2021

هتل فردوسی رشت از آثار به جا مانده دوران پهلوی، طی اقداماتی از فهرست آثار ملی حذف شده تا تبدیل به هایپرمارکت بشه. زیبا نیست؟

— shaghayegh (@shaaava) January 29, 2021

پایان پیام

گزارش‌گر: انوشه میرمجلسی