چطوری جون دل؟ سر کیفی عزیز؟

چطوری جون دل؟ سر کیفی عزیز؟

به گزارش گلونی چند روزی است که کلیپ‌های اینستاگرامی سهیل سنگرزاده، ورزشکار ایرانی مقیم کالیفرنیا حسابی در فضای مجازی پر بازدید شده است.

او که به ورزش پرورش‌اندام مشغول است در کلیپ‌های خود با شکل و ظاهری خاص و با لبخندی بر روی لب، حرف‌های به اصطلاح انگیزشی می‌زند و قصد دارد انرژی مثبت بدهد.

چطوری جون دل؟

سایر ویدیوها در نماشای گلونی 

او حرف‌های قشنگ و امیدوارکننده می‌زند و دیگران را هم ترغیب می‌کند که مثبت فکر کنند، خدا را شکر کنند، قدر خوبی‌های زندگی را بدانند و…

بلافاصله پس از پربازدید شدن این کلیپ‌ها نقدها و اعتراض‌ها هم شروع شد.

خیلی‌ها معتقد بودند این فرد نفسش از جای گرم بلند می‌شود. عده‌ای دیگر می‌گفتند او دنبال جذب فالوور است و حرف‌هایش مصنوعی و لبخندش پلاستیکی است. خلاصه خیلی‌ها از دیدن سهیل سنگرزاده حال‌شان بد می‌شود و یک گیری به او می‌دهند.

اما بیایید کمی از ماجرا دور بشویم بعد به آن نگاه کنیم. سهیل سنگرزاده هر تیپ و قیافه‌ای که دارد، فعلا حرف‌های خوبی می‌زند.

در کشور ما همین که یک اینفلوئنسر سایت بت نداشته باشد و تبلیغ قمار نکند، می‌توان او را یک اینفلوئنسر خوب قلمداد کرد.

همین که با دروغ‌های سیاسی به دنبال دوقطبی کردن جامعه نباشد، می‌توان او را پذیرفت. همین که با سیاه‌نمایی و زدن حرف‌های تلخ، قصد گل‌آلود کردن فضا و ماهیگیری نداشته باشد جای شکر دارد.

سهیل سنگرزاده فعلا وارد جمع اینفلوئنسرهای مضر نشده است. او هر روز یک کلیپ انگیزشی منتشر می‌کند و با مخاطبان پیجش سرگرم است.

پس بیایید اگر با کلیپ‌ها و حرف‌هایش حال‌ نمی‌کنیم حداقل حال خودمان را هم به خاطر او بد نکنیم. در فضای مجازی افراد دیگری در حال فعالیت هستند که تهدید جدی برای روح و روان و جسم و پول ما محسوب می‌شوند.

از رقاصه‌هایی که پول می‌گیرند تا آهنگ‌های بی‌کیفیت را تبلیغ کنند بگیرید تا صاحبان سایت‌های شرط‌بندی و قمار.

حتا آن وسط‌ها می‌توان برخی اینفلوئنسرهای غذا را هم اضافه کرد.

همان‌هایی که پول می‌گیرند تا فست‌فودهای مضر و سرطان‌زا را به زور وارد سبد غذایی ما کنند.

اگر روزی رسید که فضای مجازی ما از این افراد پاک شد، آن‌وقت می‌رویم سراغ آقای سنگرزاده و می‌گوییم: چطوری جون دل؟ سر کیفی عزیز؟

پایان پیام

نویسنده: محسن فراهانی