از خر به بنز رسیدن

از خر به بنز رسیدن

به گزارش گلونی ستون پیر ما گفت یکی از آخرین ستون‌هایی بود که منوچهر احترامی در گل آقا نوشت.

یکی از ستون‌ها را بخوانید:

از خر به بنز رسیدن

پیر ما خر پالانی داشت: فروخته بنز آلمانی خرید، گفت: من طویله را به پارکینگ بدل کنم و این را در پارکینگ بگذارم و زنجیر کنم و دزدگیر نصب نمایم و لاجرم هیچ دزد نتاند که آن را به سرقت برد؛ و چنین کرد.

نیم شب خر در خیابان بود و بنز در پارکینگ و پیر ما در خواب، قضا را معوی گربه‌ای یا عف عف سگی یا عرعر خری او را از خواب بجهانید و در رختخواب بنشانید.

گفت شاید بود که در این نیم شب، دزدی، ناپاکی، پیرهن چاکی، قصد آن نازنین بنز کرده باشد و بخواهد که آن را در رباید و بگازد و بگریزد و گفت: در جهان دزدان قهار باشند که لقمه را در دهان و اسب را در زیر ران و نقد و جنس را در (جيب) تنبان بزنند و ببرند، پس برخاست و دزدیده به پارکینگ رفت.

دزد مفقود بود و بنز موجود.

شادمان شد و دستی به عطوفت بر جلوبندی بنز بمالید که: ای جان جانانم و ای بهتر از جانم و ای بنز مامانم…

ناگاه بنز به فریاد آمد و آژیر کشیدن بیاغازید و بانگ بیب بیب و بوق بوق و وق وق وی به هفت آسمان برخاست که یعنی: دزد آمد.

پیرما دست در پاچه شد و گفت: ای نازنین! لطفا خاموش کن و من دزد نیستم و پیر كذایم که در این نیم شب به دیدار تو نازنین آمده‌ام.

بنز البته خاموش نکرد. پیر ما گفت: در این نیم شب جهان تاریک است و این بنز مرا نشناسد که کیستم و غیژ غیژ و وق وق از آن رو کند اینکه بروم صبحگاه بازآیم.

پس صبحگاه بازآمد و گفت: ای جان جانانم و ای بهتر از جانم…

دیگر بار بنز به فریاد آمد و آژیر کشیدن بیاغزید.

پیر ما گفت: این نازنین، باری، تنظیم نیست و من این را به تعمیرگاه بفرستم و تنظیم کنم. فرستاد و تنظیم کرد.

پس گفت: ای جان جانانم و ای…

بنز، این بار دو چندان غیژ غیژ و قارقار و پوف پوف کرد و پیر ما را حیران و انگشت به دهان، در جای بخشکانید.

پیرما گفت: ای فلان من تو را به جهت بانگ زدن بر سر دزدان و گیر دادن به ایشان خواستم و اینک تو بر سر من بانگ میزنی و گیر می‌دهی؟

گفت: ای پیر! من چون دزد ببینم، لامحاله بانگ زنم و ملاحظه هیچ نکنم که آن دزد،پیر بود یا جوان.

و گفت: در خبر است که: هر کس که دیروز خری داشت و امروز بنزی دارد، لامحاله او دزد است.

پیر ما چون این بشنید، کف کرد و بیش نگفت.

پایان پیام