آرزو برای نجات زمین

آرزو برای نجات زمین

به گزارش گلونی یکی از دانش آموزان شرکت کننده در پویش پیک زمین نوشت:

آرزو برای نجات زمین

«پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید: «حرمت زمین را بدارید که به منزله مادر تنها است و هر که روی زمین کار بد یا خوبی کند، از آن خبر می‌دهد.»

از آن‌جایی که زمین مادر مهربان است که شب و روز ما را در آغوش پرمهرش پرورش می‌دهد و همه چیز را برای زندگی ما مهیا کرده است و جنگل‌ها و گیاهان که ریه‌های زمین به‌شمار می‌آیند و رکن زنجیره غذایی و منبع انرژی برای تمام زندگی‌های روی کره زمین هستند و تکامل ما مردم و حیوانات فقط به‌خاطر گیاهان امکان‌پذیر است، آرزو دارم محیط زیست ما با افزایش آلودگی جوی، جنگل‌زدایی نابود نشود و چرخه طبیعت در آن مختل نشود.

آرزو دارم همانطور که گیاهان و جنگل‌ها ما را نجات می‌دهند، ما هم برای نجات آن موفق باشیم و اوضاع حیات خود را بد نکنیم. آرزو دارم در روزهای همه‌گیری کرونا ویروس در سراسر جهان ویروس آن در سطح کره زمین تاخت و تاز نکند و از بین برود.

آرزو دارم که هیچ وقت نفس‌های زمین به شماره نیفتد و زندگی روی زمین در معرض خطر قرار نگیرد و همیشه آباد بماند و ما از مواهب آن برای رشد و تعالی خود بهره‌مند شویم.»

در گلونی بنویس تا درختی کاشته شود

نوشته‌های رسیده به این پویش را اینجا بخوانید

در انتهای این کمپین جوایزی هم به بهترین نوشته‌ها، اهدا خواهد شد.

داستان، خاطره و یا آرزوی خود را برای زمین بنویس تا به دیگران اهمیت حفظ زمین را یادآور شوی.

صفحه این پویش در سایت ویرگول را ببینید.

اگر اهل نوشتن هستید ویرگول بهترین و ساده‌ترین مکان برای نوشتن است.

یادت باشه که به ازای هر پست که در گلونی بنویسی، درختی کاشته خواهد شد و به بهترین پست‌ها جایزه داده خواهد شد!

معجزه کلمات در جان زمین می‌نشیند.

باید از «زمین» که تنها سرمایه ماست، بیشتر از اینها بنویسیم. نوشتن یادمان خواهد انداخت که برای نجات و حفظ زمین به هم نیازمندیم.

هر پست و انتشار آن به کاشته شدن درختی ختم خواهد شد و این همان معجزه جاری کلمات است.

پس تا فرصت هست روایت خودتان را از زمین بنویسید و درخت خودتان را تصور کنید.

منتظر نوشته‌های شما اعم از داستان، خاطره و آرزو هستیم.

ما مسئولیم

ما فقط یک زمین داریم. این جمله را بارها شنیده‌ایم.

همه ما نسبت به زمین – این تنها سرمایه مشترک – مسئولیم. اگر امروز کلمات را به خدمت می‌گیریم برای ثبت و یادآوری همین حقیقت محض است که جز حفظ زمین با همه توان‌مان چاره‌ای نداریم.

هر درختی که جان می‌گیرد، نفس‌های زمین تقویت می‌شود و ما برای روزگار پیش‌رو امید بیشتری خواهیم داشت.

زندگی بدون درختان شدنی نیست. مشارکت امروز و مسئولیت‌ اجتماعی ما نسبت به حفظ و احیای درختان موضوعی است که از همین امروز تا همیشه به آن محتاجیم.

ما در کنار هم کارهای مهمی خواهیم کرد که امتدادش به نسل‌های بعدی‌مان خواهد رسید.

پایان پیام