داستان درخت و رهگذران بی‌تفاوت

داستان درخت و رهگذران بی‌تفاوت

به گزارش گلونی ابوالفضل سیرتی دانش‌آموز پایه هشتم مدرسه امام صادق شهر تهران در پویش پیک زمین نوشت:

داستان درخت

«روزها چقدر درختان قشنگ هستند؛ در فصل بهار شکوفه می‌دهند، شکوفه‌های هر درخت فرق می‌کند و بستگی به میوه درخت دارد.

در تابستان میوه می‌دهند میوهایی مثل بادام، گردو و سیب. بعضی‌ها در فصل زمستان بار می‌دهد.

در پاییز همه میوه‌ها یا چیده شده و یا خورده شده‌اند. بعضی هم آن را می‌فروشند.

در پاییز برگ‌های همه درختان زرد رنگ می‌شوند و در حال آماده شدن برای زمستان هستند. برگ‌ها کم‌کم از درخت می‌افتد.

رهگذرانی که از زیر آن‌ها رد می‌شوند می‌گویند: «وای! چه برگ‌های زیبایی. برای کدام درخت است؟»

کمی فکر می‌کنند بدانند میوه‌اش چیست.

پارک‌بان پارک با تاسف می‌گوید: «چطور هر تابستان از اینجا و از زیر سایه درختان رد می‌شوید و نمی‌دانید میوه‌ این درخت چیست؟»

در گلونی بنویس تا درختی کاشته شود

نوشته‌های رسیده به این پویش را اینجا بخوانید

در انتهای این کمپین جوایزی هم به بهترین نوشته‌ها، اهدا خواهد شد.

داستان، خاطره و یا آرزوی خود را برای زمین بنویس تا به دیگران اهمیت حفظ زمین را یادآور شوی.

صفحه این پویش در سایت ویرگول را ببینید.

اگر اهل نوشتن هستید ویرگول بهترین و ساده‌ترین مکان برای نوشتن است.

یادت باشه که به ازای هر پست که در گلونی بنویسی، درختی کاشته خواهد شد و به بهترین پست‌ها جایزه داده خواهد شد!

معجزه کلمات در جان زمین می‌نشیند.

باید از «زمین» که تنها سرمایه ماست، بیشتر از اینها بنویسیم. نوشتن یادمان خواهد انداخت که برای نجات و حفظ زمین به هم نیازمندیم.

هر پست و انتشار آن به کاشته شدن درختی ختم خواهد شد و این همان معجزه جاری کلمات است.

پس تا فرصت هست روایت خودتان را از زمین بنویسید و درخت خودتان را تصور کنید.

منتظر نوشته‌های شما اعم از داستان، خاطره و آرزو هستیم.

ما مسئولیم

ما فقط یک زمین داریم. این جمله را بارها شنیده‌ایم.

همه ما نسبت به زمین – این تنها سرمایه مشترک – مسئولیم. اگر امروز کلمات را به خدمت می‌گیریم برای ثبت و یادآوری همین حقیقت محض است که جز حفظ زمین با همه توان‌مان چاره‌ای نداریم.

هر درختی که جان می‌گیرد، نفس‌های زمین تقویت می‌شود و ما برای روزگار پیش‌رو امید بیشتری خواهیم داشت.

زندگی بدون درختان شدنی نیست. مشارکت امروز و مسئولیت‌ اجتماعی ما نسبت به حفظ و احیای درختان موضوعی است که از همین امروز تا همیشه به آن محتاجیم.

ما در کنار هم کارهای مهمی خواهیم کرد که امتدادش به نسل‌های بعدی‌مان خواهد رسید.

پایان پیام

کد خبر : 217881 ساعت خبر : 4:43 ب.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=217881
اشتراک در نظرات
اطلاع از
0 Comments
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات