روییدن غنچه از آن چه که ریشه دیده است
روییدن غنچه از آن چه که ریشه دیده است
به گزارش گلونی سارینا کیوان‌فر در پویش پیک زمین نوشت:
روییدن غنچه
«روزی
آن سوتر از درختچه مزار من
گلی خواهد رویید
به زیبایی تو
ریشه‌هایی خواهد داشت
که پوستین سرد بدنم را
می‌شکفد
به اعماق این جسد سری می‌زند
با کرم‌ها باب رفاقت باز می‌کند
و سراغ عضله‌ای بی‌تپش را
از موریانه‌ها می‌گیرد
گردا گرد آن چمبره زده
و سوزن‌های کوچکش را آهسته
به درون می‌فرستد
خانه‌ات را می‌بیند که با همه بی‌تپشی
هنوز از تو نور می‌گیرد
که ارتعاشی ضعیف به مغز مرده بفرستد
«آیا به خاطر داری؟
این تن روزی جایگاه روحی بود
که با مرد رویاهایش
حرف میزد و می رقصید»
ریشه آرام آرام پر می‌شود
از خاطره چشمان تو
غنچه‌ای تازه می‌رویاند
از تمام آن‌چه که دید
که تورا دوباره متولد کند
به ظرافت برگ‌هایش
و عابرین را به تماشا بنشاند
این زیبا ترین گیاهی‌ست
که رنگ و بوی آدمی با خود دارد»
در گلونی بنویس تا درختی کاشته شود
نوشته‌های رسیده به این پویش را اینجا بخوانید
در انتهای این کمپین جوایزی هم به بهترین نوشته‌ها، اهدا خواهد شد.
داستان، خاطره و یا آرزوی خود را برای زمین بنویس تا به دیگران اهمیت حفظ زمین را یادآور شوی.
صفحه این پویش در سایت ویرگول را ببینید.
اگر اهل نوشتن هستید ویرگول بهترین و ساده‌ترین مکان برای نوشتن است.
یادت باشه که به ازای هر پست که در گلونی بنویسی، درختی کاشته خواهد شد و به بهترین پست‌ها جایزه داده خواهد شد!
معجزه کلمات در جان زمین می‌نشیند.
باید از «زمین» که تنها سرمایه ماست، بیشتر از اینها بنویسیم. نوشتن یادمان خواهد انداخت که برای نجات و حفظ زمین به هم نیازمندیم.
هر پست و انتشار آن به کاشته شدن درختی ختم خواهد شد و این همان معجزه جاری کلمات است.
پس تا فرصت هست روایت خودتان را از زمین بنویسید و درخت خودتان را تصور کنید.
منتظر نوشته‌های شما اعم از داستان، خاطره و آرزو هستیم.
ما مسئولیم
ما فقط یک زمین داریم. این جمله را بارها شنیده‌ایم.
همه ما نسبت به زمین – این تنها سرمایه مشترک – مسئولیم. اگر امروز کلمات را به خدمت می‌گیریم برای ثبت و یادآوری همین حقیقت محض است که جز حفظ زمین با همه توان‌مان چاره‌ای نداریم.
هر درختی که جان می‌گیرد، نفس‌های زمین تقویت می‌شود و ما برای روزگار پیش‌رو امید بیشتری خواهیم داشت.
زندگی بدون درختان شدنی نیست. مشارکت امروز و مسئولیت اجتماعی ما نسبت به حفظ و احیای درختان موضوعی است که از همین امروز تا همیشه به آن محتاجیم.
ما در کنار هم کارهای مهمی خواهیم کرد که امتدادش به نسل‌های بعدی‌مان خواهد رسید.
پایان پیام
کد خبر : 218583 ساعت خبر : 3:00 ق.ظ