سریال دودکش کمدی موقعیت و کلامی با نگاه جدی و احساسی

سریال دودکش کمدی موقعیت و کلامی با نگاه جدی و احساسی

به گزارش گلونی محمدحسین لطیفی نشان داده که در کنار سرگرم کردن مخاطب و ایجاد نشاط با کمدی موقعیت و کلامی، بدش نمی‌آید آن وسط، یکهو و شوک‌برانگیز، ما را نیشگون گرفته و تذکری اخلاقی، احساسی و وجدانی بگیرد.

لطیفی در مجموعه تلویزیونی دودکش، که بعد‌ها دوره‌ دوم آن را با نام «پادری» ساخت نیز از همین رویکرد پیروی کرده ‌است.

فیروز قمپز در‌می‌کند، در یک نزاع، لپ تاپ امانتی زیر دست و پا شکسته و به فنا می‌رود، نصرت به قصد فرار از پرداخت بدهی و اجاره خانه و پر‌کردن چاله چوله‌های متعدد مالی‌اش تن به چاپلوسی صاحب‌خانه داده و او را پدری سوری خطاب می‌کند، بهروز وانت را برای خرید یک بوگیر غیر‌واجب جای بدی پارک می‌کند، این‌ها بخش‌هایی از موقعیت‌های نمکین سریال است و پس از هرکدام شاهد موقعیتی احساسی با حرف‌های عمیق، جدی و خلوت دو به دوی آدم‌ها هستیم.

سریال دودکش

این شیوه محمدحسین لطیفی‌ است، راهی که کمدی‌اش را عمق و هدف بخشیده و سطح ذائقه مخاطب را رشد می‌دهد. روابط انسانی، ساختار کلامی، نیاز و مشکلات شخصیت‌ها، بیان موضوعات روز، نه صد‌درصد، اما تا حدی هم‌جنس با پیرامون و جامعه ‌است.

جنس بازی بازیگران هم‌سنگ و قابل قبول است، هر چند تکیه کلام‌های فیروز در بازپخش‌ها قدری توی ذوق زده و تکراری می‌نماید.

همچنین بازی سرگارگر قالیشویی در کنار تفاوت نوع بازی‌اش با سایرین و صداسازی نادرست، به نسبت غیر‌قابل باور است.

در جمع بازیگران، بازی سیما تیرانداز و جواد عزتی، درست و روان‌ و بدون تلاش و انرژی مضاعف احساس شده که نشان از کنترل غریزه و چاشنی اندک تکنیک دارد.

پایان پیام

نویسنده: نیما نعمتی‌زاده