باکلان کوچک یک پرنده اجتماعی و پر جنب وجوش است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره باکلان کوچک آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۴۵ الی ۵۵ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۸۰ تا ۹۰ سانتی‌متر است.
باکلانی کوچک جثه با گردن کوتاه، سر گرد، دم به نسبت بلند و منقار کوتاه و در انتها خمیده است.
نر و ماده همشكل (نر اندکی بزرگتر) و دارای تغییرات فصلی هستند.
در پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری سر و نیمه بالایی گردن قهوه‌ای مایل به قرمز دیده می‌شود.
تاجی کوچک و موی پرهایی به رنگ سفید در بالای سر دارد و پروبال سیاه مایل به سبز براق همراه با خال‌های سفید است.
در پاییز و اوایل زمستان، سر، نیمه بالایی گردن و سینه به رنگ قهوه‌ای تیره می‌گراید، گلویش سفید و فاقد خال‌های سفید روی پروبال‌ها است.
پرنده نابالغ، چانه مایل به سفید، منقار مایل به زرد، سطح شکمی سفید مایل به قهوه‌ای و سینه و جلوگردن خاکستری مایل به قهوه‌ای دارد.
ویژگی‌های زیستی
پهنه‌های آبی وسیع، آب‌های شیرین با جریان کند و آب‌های کم عمق دارای ماهی فراوان با پوششی متراکم از نی‌ها، بوته‌ها و درختان را ترجیح می‌دهد.
پرنده‌ای اجتماعی و پر جنب وجوش است.
پروازی فعال با بال زدن‌های سریع و بال‌بازروی‌های کوتاه دارد و به راحتی روی شاخه‌های درختان، نی‌ها و دیگر گیاهان کنار آب فرود می‌آید.
معمولا خارج از آب با بال‌های باز و گردن جمع شده، بر روی درختان، صخره‌ها و تیرهای چوبی آفتاب می‌گیرد.
بیشتر از ماهی‌ها، گاهی از ول‌های آبزی و زالوها تغذیه می‌کند.
اغلب از بالای شاخه‌های درختان درون آب را با دقت نگاه می‌کند و پس از یافتن طعمه به درون آن شیرجه می‌زند.
معمولا به دنبال طعمه در عمق دو تا سه متری از سطح آب، حدود ۱۰ تا ۴۲ ثانیه غواصی می‌کند.
جوجه‌آوری از اواخر فروردین و با تشکیل کلنی‌های بزرگ متشکل از چند صد جفت (معمولا به طور مخلوط با باکلان بزرگ و برخی حواصیل‌ها) روی درختان یا در نی‌زارهای متراکم حاشیه پیکره‌های آبی آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش کاسه‌ای بزرگ و عمیق از شاخ و برگ درختان، گیاهان علفی و نی‌ها است که آن را روی درختان یا نی‌ها در بالای آب و یا روی زمین در نی‌زارهای انبوه بنا می‌کند و درونش را با الیاف نرم گیاهی می‌پوشاند.
معمولا چهار تا شش، گاهی سه تا هفت تخم بیضی کشیده، به رنگ سفید با ته رنگ سبز کمرنگ و به ابعاد ۳۰,۵ × ۴۶,۹ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۷ تا ۳۰ روز طول می‌کشد جوجه‌ها در بدو تولد، عریان، ناتوان و برای تغذیه کاملا وابسته به والدین هستند.
در ابتدا از غذای نیمه هضم شده که توسط والدین بر کف آشیانه برگردانده می‌شود تغذیه می‌کنند.
پس از مدتی جوجه‌ها آشیانه را ترک و در اطراف کلنی شنا می‌کنند و در حدود ۷۰ روزگی مستقل می‌شوند.
پراکنش و فراوانی: مهاجر زمستان گذران کشور است و به طور عمده در سواحل جنوبی دریای کاسپین و به تعداد اندک در تالاب‌های استان‌های آذربایجان غربی، فارس و خوزستان مشاهده می‌شود. همچنین در برخی تالاب‌های نواحی جنوبی دریای کاسپین، شمال غرب و برخی سال‌ها در تالاب‌های استان فارس جوجه‌آوری می‌کند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان در معرض خطر انقراض ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
