روز شیراز و تاریخ غنی این شهر

روز شیراز و تاریخ غنی این شهر

به گزارش گلونی شیراز یکی از کلان‌شهرهای ایران و مرکز استان فارس در جنوب کشور است.

جمعیت شیراز در سال ۱۳۹۵ خورشیدی، بالغ بر ۱ میلیون و ۵۶۵ هزار و ۵۷۲ تن بوده، که این رقم با احتساب جمعیت ساکن در حومه شهر به ۱ میلیون و ۸۶۹ هزار و یک تن می‌رسد.

شیراز پنجمین شهر بزرگ و پرجمعیت ایران و پرجمعیت‌ترین شهر جنوب کشور به‌ شمار می‌رود.

نام شیراز در کتاب‌ها و اسناد تاریخی، با نام‌های مختلفی نظیر: یرازیس، شیرازیس و شیراز به ثبت رسیده‌ است.

محل اولیه این شهر در محل قلعه ابونصر بوده‌ است بر اساس افسانه‌ها، شیراز فرزند تهمورس از پادشاهان سلسله پیشدادیان شهر شیراز را تأسیس کرد و نام خود را به آن داد.

از طرف دیگر بر اساس بررسی کتب تاریخی، شهر شیراز در قرن یک هجری پایه گذاری شده است.

کسانی که بنیان‌گذار این شهر بودند، نامش را از قلعه‌ای در اطراف این شهر که قبل از اسلام ساخته شده بود و به همین نام بود، عاریت گرفته‌اند.

در آغاز دهه ۸۰ شمسی شورای شهر آن هنگام، پیشنهاد نام‌گذاری روزی را به نام شیراز در تقویم ملی ایران ارائه کرد و این پیشنهاد به تأیید مجلس رسید و روز ۱۵ اردیبهشت ماه با نام شیراز ثبت شد.

این نخستین بار بود که یکی از شهرهای ایران به‌صورت رسمی برای خود صاحب روز شد.

دلیل این نامگذاری، زیبایی بی‌نظیر شیراز در ماه اردیبهشت است.

شیراز از دیرباز به واسطه مرکزیت نسبی‌اش در منطقه زاگرس جنوبی و واقع‌شدن در یک منطقه به نسبت حاصل‌خیز، محلی طبیعی برای مبادلات محلی کالا بین کشاورزان، یک جانشینان و عشایر بوده‌ است.

همچنین این شهر در مسیر راه‌های تجاری داخل ایران به بنادر جنوب مانند بندرعباس و بندر بوشهر قرار گرفته‌ است.

شهر شیراز قدمتی بسیار طولانی دارد. در واقع در الواح گلی عیلامی متعلق به ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد که از جنوب غرب این شهر به دست آمده، به شهری به نام تیرازیس اشاره شده که در طول زمان به شیراز تغییر کرده است.

علاوه بر این، خشتی عیلامی در سال ۱۳۱۴ در تخت‌جمشید پیدا شد که از قلعه‌ای به نام تیرازیس یا شیرازیس نام برده بود.

جالب اینکه در مهره‌هایی که از محوط قصر ابونصر در کنار دشت شیراز کشف شد و به اواخر دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی تعلق داشت، نام شیراز به چشم می‌خورد.

شروع اردیبهشت با زادروز سعدی شیرازی، شاعر سخن‌سرای ایران زمین و پایان آن با بزرگداشت ملاصدرای شیرازی، از فلاسفه شهیر کشور همراه است که اهمیت این ماه در شیراز را به‌خوبی نشان می‌دهد.

به بهانه روز شیراز پذیرای قندی از جانب لسان‌الغیب باشیم:

«خوشا شیراز و وضع بی مثالش
خداوندا نگه دار از زوالش

ز رکن آباد و ما صد لوحش الله
که عمر خضر می‌بخشد زلالش

میان جعفر آباد و مصلا
عبیر آمیز می‌آید شمالش

به شیراز آی و فیض روح قدسی
بجوی از مردم صاحب کمالش

که نام قند مصری برد آن جا
که شیرینان ندادند انفعالش

صبا زان لولی شنگول سرمست
چه داری آگهی چون است حالش»

پایان پیام

نویسنده: فاطمه نصیری راد