روز ملی خلیج فارس و دفاع از هویت فرهنگی

روز ملی خلیج فارس و دفاع از هویت فرهنگی

به گزارش گلونی خلیج فارس از دیرباز دارای اهمیت استراتژیک، اقتصادی و فرهنگی بوده و مناسبات سیاسی و اقتصادی پیش آمده در قرون گذشته باعث اهمیت روزافزون این منطقه شده است.

بعد از اینکه سرچارلز بلگریو برای نخستین بار به منظور اهداف سیاسی از نام جعلی خلیج عرب به جای خلیج فارس استفاده کرد حساسیت‌های گسترده ملی نسبت به خلیج فارس نیز فزونی یافت و امروزه ایران به مناسبت پاسداشت نام خلیج فارس و برای دفاع از هویت تاریخی و فرهنگی آن، دهم اردیبهشت مصادف با سالروز اخراج پرتغالی‌ها از خلیج فارس را روز خلیج فارس نام گذارده است.

باید توجه داشته باشیم که اقدامات ما در جهت دفاع از هویت ملی‌مان تنها منحصر به وجوه نظامی، سیاسی و اقتصادی نباشد و وجه فرهنگی هویت تاریخی‌مان را نیز همواره مدنظر داشته باشیم‌ و از این وجه در راه خدمت، دفاع و تقویت منافع ملی استفاده کنیم.

یکی از راه‌های پردازش و تقویت وجه فرهنگی در حوزه مسائل خلیج فارس پرداختن به فرهنگ عامه، افسانه‌ها، باور‌ها، اساطیر و ادبیات محلی این منطقه است و با کمی اغماض می‌توان گفت تمام موارد ذکر شده به نوعی با آب و دریا در ارتباط‌ هستند.

می‌دانیم که وجود آب سنگ بنای تمدن منطقه است بنابراین بعید نیست اگر عنصر مشترک افسانه‌ها، اساطیر و دلبستگی‌های مردم محلی را آب و موجودات دریایی بدانیم.

دریا همواره داستان‌های زیادی را با خود به ساحل آورده است و شاید یکی از دلایل علاقه شدید ایرانیان به خلیج فارس همین داستان‌های اعجاب برانگیز و مسحورکننده‌ای باشد که راهش را تا زندگی روزمره مردمان خصوصا مردمان جنوب باز کرده است.

دریانوردان اهل بندر با امید حضور پری‌های خوش‌یمن دریایی به آب می‌زدند و شب‌های ماهیگیری و تجارت را با هراس از بوسلامه هیولای دریاها می‌گذراندند و فرسنگ‌ها آن طرف‌تر کودکانشان با قصه‌‌‌های بوسلامه بخواب می‌رفتند و باقی مردمان اعم از زن، مرد، پیر و جوان شب‌های ماه‌گرفتگی را با افسانه دی زنگرو به صبح می‌رساندند و آن لحظه که ماه را از چنگال دی زنگرو نجات می‌دادند به ساز و آواز و پایکوبی می‌پرداختند.

قصه‌های خلیج فارس و دریا اما به اساطیر دوره باستان و شرح قهرمانی‌های مردم در طول مبارزات با پرتغالی‌ها، هلندی‌ها و انگلیس‌ها محدود نمی‌شود.

امروز، در دوره معاصر، نویسندگان غالبا بندری از این افسانه‌ها و قصه‌ها یاری می‌جویند، روح و میراث خلیج فارس را در آثارشان نمایش می‌دهند تا افسانه‌ها و قصه‌هایی که روزگاری پاسدار نام ویاد دریا و گردآورنده‌ی مردمان نزد هم برای گذران روزگار بود، حفظ شود.

کتاب‌های اهل غرق و سیریا، سیریا نوشته منیرو روانی‌پور، چرا دریا طوفانی شد از صادق چوبک و آس نحس از محسن شریف از نمونه آثاری هستند که همچنان اسطوره‌های دیرین ملی‌مان را برای ما بازگو می‌کنند.

پایان پیام

نویسنده: کیمیا قنبری