زمین مادر مهربان انسان
به گزارش گلونی ارشیا علیزاده در پویش پیک زمین نوشت:
«کره زمین فقط زیست‌گاه آدمی نیست؛ گیاهان سبز، درختان و حیوانات نیز از صاحبان آن به شمار می‌آیند.
آلودگی محیط زیست، آب‌ها و دشت‌ها، تاثیری مستقیم در حیات موجودات می‌گذارد و چرخه زیست محیطی را بر هم می‌زند.
اگر لایه ازون که مانند چتری از زمین در مقابل اشعه خورشید محافظت می‌کند آسیب ببیند، خطراتی جدی زمین و پدیده‌های مربوط به آن را تهدید می‌کند.
زمین همچون گاهواره دارای حرکت است و جایگاه انسان برای رشد و تعالی به شمار می‌آید.
چنین محلی باید آرام، مطمئن، محفوظ، گرم و نرم باشد و تمام این شرایط در کره زمین فراهم است.
به فرمان الهی، سنگ‌ها نرم و تبدیل به خاک شده و صلابت کوه‌ها و پوسته سخت زمین، آن را در برابر فشار جزر و مد مقاوم ساخته است.
قشر هوایی که گرداگرد آن را فرا گرفته، هم حرارت خورشید را در خود نگه می‌دارد و هم سپر نیرومندی در برابر هجوم سنگ‌های آسمانی است که آنها را به محض ورود به قلمرو زمین آتش زده و خاکستر می‌کند.
به این ترتیب، تمام شرایط آسایش از سوی خداوند برای پذیرایی از انسان که میهمان خداوند در این کره خاکی است، فراهم شده است.
بیشتر ما هنوز زمین، این مادر مهربان را به طور کامل نمی‌شناسیم که شب و روز ما را در آغوش پرمهرش پرورش می‌دهد.
زمین مادر مهربان انسان
قرآن کریم، آفرینش زمین را از آیات آفریدگار و تفکر در شناخت واقعی این مهد آسایش را، موجب شناسایی مبتکر حیکم آن می‌داند.
قرآن به تشریح نظام دقیقی می‌پردازد که شرایط زیستی زمین را به وجود آورده و زمین را برای زندگی موجودات زنده آماده کرده است، و در آیات مختلفی، بر بیهوده نبودن آفرینش زمین اشاره و تاکید می‌کند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم می‌فرماید: «حرمت زمین را بدارید که به منزله مادر شماست و هر که روی زمین کار بد یا خوبی کند، از آن خبر می‌دهد.»
یکی از نشانه‌های توانایی و حکمت آفریدگار، زمین و پدیده‌های مربوط به آن است که در قرآن کریم سخنان بسیار شگفتی در مورد آن دیده می‌شود.
خداوند زمین را به بستر راحتی و استراحت انسان تشبیه کرده، آن را مانند گاهواره و مهد دانسته است.
نیز زمین را مانند شتری راهوار و رام، در زیر پای آدمی گسترده می‌داند.
همه اینها، نشانه این است که خداوند، زمین را آیه و امانتی قرار داده تا انسان با استفاده از نعمت‌های زمینی، به تعالی و رشد برسد.
امام سجاد علیه السلام در بیان شیوای خویش در مورد آیه ۲۲ سوره بقره «آنکه زمین را برای شما بستر قرار داد» چنین می‌فرماید:
«زمین را مناسب طبیعت و موافق بدن‌های شما آفرید. آن را سوزان قرار نداد تا بسوزید و آن را سرد نیافرید که منجمد گردید.
آن را بسیار خوشبو نکرد تا به مغزها و اعصاب بینی شما لطمه وارد کند و آن را بسیار بدبو نیز نیافرید تا در اثر بوی بد آن هلاک گردید.
آن را همانند آب نرم قرار نداد که در آن غرق شوید و سفت و محکم نیز نیافرید تا نتوانید برای خویش خانه و مسکن تهیه کنید.
پس آن را به وضع و شرایط مناسب و مبنی آفرید تا شما بتوانید از آن برای حیات خویش بهره گیرید.»
پایان پیام
