لطفا با زمین مهربان باشید
به گزارش گلونی ایلیا درخشانی در پویش پیک زمین نوشت:
«آیا طبیعت را دوست دارید؟ آیا به زمین احترام می‌گذارید؟
من یک سوال از شما دارم.
آیا شما از دسته‌ای هستید که در دریاها زباله می‌اندازد یا کسی هستید که آن زباله را از روی زمین برمی‌دارید.
لطفا با زمین مهربان باشید
آیا تا به حال وارد دریا شده‌اید تا ببینید پلاستیک با ساکنان دریا چه کار کرده پلاستیک جان خیلی از حیوانات دریا را گرفته.
پس لطفاً در دریا پلاستیک نندازید. شما که از مغازه روبه‌رو هایپ می‌خری و می‌نوشی آن را زمین نینداز.
می‌دانستید سالانه بیش از ۵۰۰۰۰۰ هکتار جنگل در آتش می‌سوزد و نابود می‌شود.
و اما بدترین کسانی که در این انشاء هستند: شکارچیان.
شما که یک فیل را بخاطر چند میلیون تومان قربانی می‌کنی.
شماها باعث از بین رفتن چندین نوع حیوان شدین و با این کار شما باعث نابود شدن چرخه طبیعت شدین.
لطفا با زمین مهربان باشید.»
ما مسئولیم
ما فقط یک زمین داریم. این جمله را بارها شنیده‌ایم.
همه ما نسبت به زمین – این تنها سرمایه مشترک – مسئولیم. اگر امروز کلمات را به خدمت می‌گیریم برای ثبت و یادآوری همین حقیقت محض است که جز حفظ زمین با همه توان‌مان چاره‌ای نداریم.
هر درختی که جان می‌گیرد، نفس‌های زمین تقویت می‌شود و ما برای روزگار پیش‌رو امید بیشتری خواهیم داشت.
زندگی بدون درختان شدنی نیست. مشارکت امروز و مسئولیت اجتماعی ما نسبت به حفظ و احیای درختان موضوعی است که از همین امروز تا همیشه به آن محتاجیم.
ما در کنار هم کارهای مهمی خواهیم کرد که امتدادش به نسل‌های بعدی‌مان خواهد رسید.
نوشته‌های رسیده به این پویش را اینجا بخوانید.
در انتهای این کمپین جوایزی هم به بهترین نوشته‌ها، اهدا خواهد شد.
صفحه این پویش در سایت ویرگول را ببینید.
معجزه کلمات در جان زمین می‌نشیند.
باید از «زمین» که تنها سرمایه ماست، بیشتر از اینها بنویسیم.
نوشتن یادمان خواهد انداخت که برای نجات و حفظ زمین به هم نیازمندیم.
هر پست و انتشار آن به کاشته شدن درختی ختم خواهد شد و این همان معجزه جاری کلمات است.
پایان پیام
