موش خانگی حس بویایی و شنوایی بسیار قوی دارد
موش خانگی حس بویایی و شنوایی بسیار قوی دارد
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره موش خانگی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۶۵ تا ۱۰۰ میلی‌متر، طول دم ۶۰ تا ۱۰۵ میلی‌متر، کف پای عقب ۱۵ تا ۱۸ میلی‌متر، طول گوش ۱۱ تا ۱۵ میلی‌متر و وزن ۱۲ تا ۳۰ گرم است.
جونده‌ای است کوچک با دم نازک و به نسبت بلند که اندازه دم در اکثر نمونه‌ها از طول سر و بدن تجاوز می‌کند.
موهای بدن کوتاه و نرم و ظریف هستند.
رنگ پشت بدن، بالای گردن و روی سر و پهلوها قهوه‌ای روشن مخلوط با خاکستری است.
در بعضی از نمونه‌ها نیز سایه‌ای از زرد طلایی در پشت بدن دیده می‌شود.
موش خانگی
قسمت پایین بدن از پوزه تا نزدیک دم سفید رنگ است و حدفاصل رنگ تیره پشت و سفید پایین بدن مشخص است.
لاله گوش نسبتا خوب رشد کرده و در بالا کاملا مدور است و در داخل و خارج با موهای ظریفی پوشیده شده است.
چشم‌ها کوچک و پوزه تا حدی نوک تیز است.
دم از موهای کوتاه و ظریفی پوشیده شده است ولی حلقه‌های غضروفی دم از خارج نمایان هستند.
کف پا به استثنای قسمتی از پهلوی پاشنه برهنه است.
ویژگی‌های زیستی: شب گرد است ولی در انبارها و مناطق نسبتا تاریک روزها هم دیده می‌شود.
بیشتر در مجاورت انسان زندگی می‌کند ولی اجتماعاتی از این جونده دور از مناطق مسکونی و به صورت وحشی وجود دارد.
از غذاهای بسیار متنوعی مانند غلات، حبوبات، سبزیجات و مواد غذایی انسان تغذیه می‌کند.
معمولا مواد غذایی را ذخیره نمی‌کند ولی لانه‌اش را در کنار منبع غذا ایجاد می‌کند.
موش خانگی به خوبی از موانع بالا می‌رود، شناگر ماهری است، حس بویایی و شنوایی بسیار قوی دارد و در مواقعی که به دنبال غذا می‌رود مسیر خود را نشانه‌گذاری می‌کند.
در شرایط مناسب در سرتاسر سال قادر به جفت گیری و تولیدمثل است.
ماده‌ها ۴ تا ۶ بار در سال و در برخی شرایط ۱۴ بار می‌زایند.
مدت آبستنی ۱۹ تا ۲۳ روز و تعداد بچه‌ها در هر زایمان بین ۳ تا ۱۲ عدد است.
سه هفته شیر می‌خورند و در حدود ۴۵ روزگی بالغ می‌شوند.
متوسط طول عمر حدود ۲ سال است ولی گاهی تا ۶ سال هم عمر می کنند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: موش خانگی تقریبا در همه نقاط ایران به استثناء قسمت‌های کاملا خشک و نامناسب برای زندگی، مانند دشت کویر و کویر لوت، وجود دارد.
وضعیت حفاظتی: گونه‌ای فراوان با پراکندگی بسیار گسترده است و در اکثر سکونتگاه‌های انسانی حضور دارد، به همین دلیل در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
پایان پیام
کد خبر : 216951 ساعت خبر : 6:00 ب.ظ