پایکا یا خرگوش موش را بیشتر بشناسید
پایکا یا خرگوش موش را بیشتر بشناسید
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره پایکا (خرگوش موش) آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۱۶۰ تا ۱۸۰ میلی‌متر، طول دم ۱۵ میلی‌متر، طول کف پای عقب ۲۹ تا ۳۳ میلی‌متر، طول گوش ۱۷ تا ۲۱ میلی‌متر و میانگین وزن ۱۵۰ گرم است.
جثه متوسط است و شباهت زیادی به موش‌های بزرگ دارد.
نر و ماده هم شکل‌اند.
دم بسیار کوتاه و تقریبا از بین رفته است و فقط بخش بسیار کوچکی از آن باقی مانده که در میان موها پنهان است.
پاهای عقب مانند خرگوش‌ها زیاد بلند نیست و با دست‌ها اختلاف چندانی ندارد.
پوزه کوتاه است و در اطراف آن سبیل‌های سیاه و سفیدی روییده است که تا ۵ سانتی‌متر طول دارد.
رنگ بدن متناسب با رنگ محیط، از خاکستری مخلوط با قهوه‌ای روشن تا خاکستری مخلوط با قرمز حنایی متغیر است.
پهلوهای بدن به تدریج کم رنگ شده و با رنگ زیر بدن که مخلوطی از زرد خاکستری است یکی می‌شود.
حدفاصل رنگ پشت و زیر بدن مشخص نیست.
ویژگی‌های زیستی: روزگرد است. اغلب به صورت گروهی منطقه وسیعی را تحت پوشش قرار می‌دهند.
اگرچه در مناطق سردسیر زندگی می کند ولی خواب زمستانی ندارد.
مواد گیاهی فراوانی را ذخیره می کند و زمستان در زیر برف از آنها تغذیه می کند.
لانه خود را در میان شکاف سنگ‌ها و یا سنگ چین‌های اطراف باغ‌ها می‌سازد.
معمولا در حال جمع آوری علوفه و مواد گیاهی دیده می‌شود.
در اطراف لانه معمولا علوفه زیادی جمع آوری می‌کند که ارتفاع آن گاهی به نیم متر می‌رسد.
از لانه فاصله چندانی نمی‌گیرد و در نزدیکی ورودی لانه خود می‌نشیند.
گیاه‌خوار است و از برگ و شاخه گیاهان تغذیه می‌کند.
در سال چندین بار جفت‌گیری می‌کند.
طول مدت بارداری حدود ۴۰ روز است و ۴ تا ۸ نوزاد (معمولا ۶ نوزاد) کور و بی‌مو به دنیا می‌آورد.
بچه‌ها بین ۲ تا ۳ هفته شیر می‌خورند و از حدود ۳ ماهگی قادر به جفت گیری و تولیدمثل هستند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در بوته‌زارها و علفزارهای اکثر مناطق کوهستانی استان‌های خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، مازندران، گلستان، اصفهان، سمنان، تهران، فارس، یزد، کرمان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، مرکزی، همدان، چهارمحال و بختیاری، لرستان، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی وجود دارد.
در ارتفاع بالاتر از ۳۰۰۰ متر نیز دیده می‌شود.
گونه‌ای فراوان است اما نوسانات شدید جمعیتی دارد.
وضعیت حفاظتی: به دلیل پراکندگی وسیع در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
در سال‌های اخیر به علت کاهش طعمه خواران طبیعی جمعیت این گونه در بعضی مناطق کوهستانی رو به افزایش بوده و در برخی مناطق به صورت آفت درآمده است.
پایان پیام
کد خبر : 219818 ساعت خبر : 10:54 ب.ظ