ادوارد اول و اخراج یهودیان از انگلستان

در ۲۹ تیر ۱۴۰۰ 0

به گزارش گلونی ادوارد اول از شاهان عصر قرون وسطی اروپاست که از سنین پایین وارد عرصه سیاست شد. او اولین پسر هنری سوم بود و در هشتم ژوئن در کاخ وست مینیستر در لندن به دنیا آمد.

او بلافاصله بعد از رسیدن به حکومت دست به یک‌سری اقدامات اصلاحی زد که برخی از آنها تا به امروز شهرت‌شان را حفظ کرده‌اند. او دست به بازسازی بسیاری از کاخ‌های ویران شده زد و کاخ‌های زیادی نیز در انگلستان ساخت.

در دوران او شاهزادگان ولزی دست به شورش زدند و ادوارد اول برای سرکوبی آنان همراه با سپاه بزرگی راهی ولز در جنوب غربی انگلستان شد و توانست این شورش‌ها را سرکوب کند و با ایجاد قلعه‌ها مستحکم و ایجاد چندین کوچ‌نشین ولز را تحت استعمار قرار دهد.

او همچنین به فنلاند و اسکاتلند هم حمله برد و حمله او به اسکاتلند توانست تا مدت‌ها جانشین او را درگیر کند.

مهم‌ترین اقدام او اما اخراج یهودیان از انگلستان بود. یهودیان در اقتصاد انگلستان نقش پررنگی داشتند. با گذر زمان آنان توانستند ثروت زیادی جمع‌آوری کنند. این امر سبب شد تا پادشاه انگلستان بدون مشورت با پارلمان مالیات‌های بسیار سنگینی وضع کند.

طولی نکشید که یهودیان هم در بین عموم مردم و هم در پیشگاه کلیسا چهره منفوری پیدا کردند و یهودی‌ستیزی در بین مردم به اوج خود رسید. این امر در گذر زمان نه تنها قابل تحمل‌تر نمی‌شد، بلکه سخت‌تر هم می‌شد.

در روزگار ادوارد اول چون شاه انگلستان نیاز مالی شدیدی داشت، مجبور بود از شوالیه‌ها یاری بخواهد. او در راستای جلب کمک شوالیه‌ها به آنان قول داد تا یهودی‌ها را از کشور اخراج کند.

این اتفاق منجر به کشته شدن، آواره شدن و به غارت رفتن اموال زیاد یهودیان شد و آنهایی که از این بلایا جان سالم به در بردند، به سرزمین‌هایی چون لهستان پناهنده شدند.

احتمالا ادوارد اول در جریان جنگ‌های با اسکاتلد در ژوئیه ۱۳۰۷ از دنیا رفته است.