ادوارد هفتم و پادشاهی او در دوران آرامش انگلستان

در ۵ شهریور ۱۴۰۰ 0

به گزارش گلونی تا چند سال قبل از شروع جنگ جهانی اول و آغاز اختلاف و درگیری بین اعضای خاندان سلطنتی انگلستان، ادوارد هفتم از فرزندان ملکه ویکتوریا و پرنس آلبرت بر تخت شاهی بریتانیا نشسته بود و انگلستان، ایرلند و سایر مناطق مستعمره چون هند را زیر نظر داشت.

او در کاخ باکینگهام به دنیا آمد و تا قبل از مرگ مادرش، معروف‌ترین ملکه انگلستان، چندان در امور سیاسی دخالت داده نمی‌شد و به همین دلیل بیشتر در مجامع اجتماعی شرکت می‌کرد و شاید به همین خاطر بود که بعد از رسیدن به سلطنت، از محبوبیت زیادی برخوردار بود.

او مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی زیادی داشت و با اینکه برای سال‌های طولانی از عرصه سیاسی دور بود، سیاست‌مدار خوبی هم محسوب می‌شد که نقطه قوتش در خوش‌مشربی‌اش نهفته بود.

همان‌طور که مادر ادوارد، مادربزرگ اروپا خوانده می‌شد، او هم به دلیل خویشاوندی با اکثر حاکمان اروپایی به عموی اروپا شهرت پیدا کرده بود. به عنوان مثال با قیصر ویلهلم دوم حاکم آلمان پسر عموی نیکلای دوم تزار روسیه، خواهرزاده ادوارد هفتم بود و این دو مطلقا روابط خوبی با یکدیگر نداشتند.

دوران فرمانروایی او از سال ۱۹۰۱ تا ۱۹۱۰ دوران آرامش کشور انگلستان و رونق اقتصادی بود.

حمایت‌های او از برنامه صلح مسلح و همچنین از اصلاحات گسترده نظامی وزیر جنگ، ریچارد بردون هالدن و اصلاحات دریایی لرد اول نیروی دریایی، جان فیشر باعث شد تا بریتانیا به‌ هنگام شروع جنگ جهانی اول در تاریخ ۱۹۱۴ از آمادگی‌ نسبتا خوبی برخوردار باشد و بتواند نه تنها در برابر متحدین به خوبی عمل کند بلکه در مناطق دیگری مانند ایران نبردهای نظامی گسترده و گاهی ویرانگری به راه بیاندازد و در نهایت هم بر آلمان و عثمانی پیروز شود.