اساطیر سلتی و میراثی که از خود به جا گذاشتند

در ۶ شهریور ۱۴۰۰ 0

به گزارش گلونی دانستن اسطوره برای ذهن مایل به داستان انسان همیشه مهم بوده و هست. از دیروز تا امروز قصه‌ها در قالب‌های گوناگون توانسته‌اند زندگی بشر را نجات داده یا به آن رنگی دیگر ببخشند. در این یادداشت مشخصا می‌خواهیم درباره اسطوره صحبت کنیم.

اساطیری که احتمالا کمتر از آن‌ها حرفی شنیده‌ایم یا حداقل به اندازه اسطوره‌های یونان، مصر و بین‌النهرین شهرت ندارند. اساطیری که برای بقا راه خود را به دین باز کردند؛ اساطیر سلت‌ها.

سلت‌ها یا کلت‌ها با این که در اروپا امپراتوری تشکیل ندادند، با این حال نمی‌شود افسانه‌ها، اسطوره‌ها، فرهنگ و در مجموع میراثی را که از خود به جا گذاشته‌اند، نادیده بگیریم.

البته همین امر که آن‌ها امپراتوری و قلمرو مشخصی نداشتند و بین قلمروهای مختلف و انواع سرزمین‌های اروپایی پخش شده بودند، یکی از عواملی است که شناسایی و بررسی ‌آن‌ها را سخت کرده است.

ضمن این که آن‌‌ها مکتوباتی از خود به جای نگذاشته‌اند و این یعنی روند بررسی باید بر طبق مشاهدات باستان‌شناسی و زبان‌شناسی صورت بگیرد.

فرهنگ این دسته از آدم‌ها در هزاره نخست پیش از میلاد و در اروپایی مرکزی و غربی سر برآورد و به نظر می‌رسد، سرچشمه این فرهنگ از تاریخی که ذکر شد هم قدیمی‌تر باشد.

در کشفیاتی که از شمال فرانسه تا لهستان صورت گرفته، تا سال‌های سال آنان را جزو اقوام بربر به حساب می‌آوردند.

سلت‌ها چندین و چند خدا را می‌پرستیدند که ۲۰۰ عدد از این خدایان تا به حال ثبت شده‌ و احتمالا هر کدام از این ایزدان به وجهی از زندگی مربوط بوده‌اند.

درباره این ایزدان و در کل سلت‌ها چیز زیادی نمی‌دانیم. اطلاعاتی هم که الان در دست داریم بیشتر به لطف یونانیان و رومیان به دست آمده‌اند. اما آن چه می‌دانیم این است که اعتقادات آ‌ن‌ها خود را به دوره مسیحیت هم رساند و در قالب دین جدید به حیات خود ادامه داد.

در این بین عده‌ای از شاهان و اهالی کلیسا زمانی که دیدند از پس پرستندگان سنگ و چوب برنمی‌آیند، تصمیم گرفتند به جای سرکوب، آن کیش را به همراه جنبه‌های کافرانه‌اش با خود همراه کنند.

با چنین تصمیمی بود که اساطیر و اعتقادات سلتی باقی ماندند و شاید بتوان گفت به روزگار ما رسیده‌اند.