مهاجران افغانستان کیستند و به کجا رانده می‌شوند؟
آیا ادعای پاکسازی قومی در موج تازه مهاجرت افغان‌ها صحیح است؟
مهاجران افغانستان کیستند و به کجا رانده می‌شوند؟
آیا ادعای پاکسازی قومی در موج تازه مهاجرت افغان‌ها صحیح است؟
به گزارش گلونی بحران در افغانستان با تسلط طالبان بر این کشور ابعاد تازه‌ای گرفته است.
تصاویر مرزهای این کشور و فرودگاه کابل نشان می‌دهد که موج تازه‌ای از مهاجرت بین افغان‌ها آغاز شده است.
اما این تصاویر فقط مربوط به این روزها نیست.
از چند ماه پیش و در پی بدتر شدن وضعیت امنیتی در ولایت‌های هزاره‌نشین و قندوز در شمال شرق افغانستان، دور تازه‌ای از مهاجرت شیعیان و اقوام اقلیت از افغانستان آغاز شد.
سوال اینجاست که آیا کسانی در میان یا خارج از افغانستان از سیل خروج مهاجران سود می‌برند؟
چه کسی از مهاجرت اقوام سود می برد؟
بر اساس آمارهایی که از سوی سازمان ملل متحد منتشر شده تنها در سه ماه اول سال جاری میلادی نزدیک به بیست هزار غیر نظامی قربانی خشونت‌ها در افغانستان شده‌اند.
مرور تیتر خبرها از فاجعه قتل عام در میرزا اولنگ تا حمله به باشگاه ورزشی در دشت برچی، یا حمله به مراسم نوروز در کارته سخی غرب کابل و .. نشان می‌دهد که قربانی اول این حملات قوم هزاره و فارسی زبانان افغانستان هستند.
این موضوع حالا در موج خروج پناهندگان، شائبه «پاکسازی قومی و نسل‌کشی» را تقویت می‌کند.
محمدحسن جعفریان فعال رسانه‌ای، در تایید این شائبه اعلام کرده: «افغانستان را دارند از فارس‌زبان‌‌ها خالی می‌کنند.
آنها را که آمریکایی‌ها با هواپیما بردند به اوگاندا واگذار کردند.
این رسما پاکسازی قومی است.
دارند شمال کشور را خالی می‌کنند».
طالبان پیشروی‌های اخیر خود را از مناطق شمال و اماکن استراتژیک آن از جمله فرودگاه قندوز و گذرگاههای مرزی افغانستان با تاجیکستان و ازبکستان آغاز کرد.
حمله طالبان به شهر استراتژیک مزار شریف و گرفتن تعدادی از مراکز ولایات باعث شد که ده‌ها هزار خانواده از مناطق شمال افغانستان، خانه‌ها و مزارع‌شان را رها کرده و به خارج از مرزها و یا به سمت کابل فرار کنند.
بسیاری از این بیجاشدگان بعد از تخریب یا تصرف خانه‌هایشان حالا خودخواسته یا تدابیری از پیش تعیین شده با هواپیماهای امریکایی و … به مقاصدی بی تناسب فرهنگی و نژادی و کشورهایی که مانند کوزوو یا آنگولا، خود درگیر چالش‌های اساسی هستند، فرستاده می‌شوند.
مهاجران افغانستان
نیم‌نگاهی به شکل‌گیری و تاریخ فعالیت طالبان نشان می‌دهد که اصولا گفتمان طالبان یک خیزش قومی است و که خود را پشت مباحث دینی و شریعت اسلام پنهان می‌کند.
هنوز بسیاری سخنان عبدالمنان نیازی را به خاطر دارند که دستور داده بود که: «تاجیک‌ها به تاجیکستان بروند، ازبک‌ها به ازبکستان و هزاره‌ها به گورستان بروند.
در دهه هفتاد قتل عام مزار شریف (قتل عام قوم هزاره) و زمین سوخته شمالی، کوچاندن اجباری ۴۰۰ خانواده بدخشانی و تخاری (تاجیکان) از قندوز و این روزها خارج کردن دسته تازه‌ای از فارسی زبانان بی‌پناه و ترسیده، ادعای قومی طالبان را به راحتی اثبات می‌کند.
یک‌دست‌سازی قومی که سال‌هاست در افغانستان با مهر‌ه‌های مختلف طالبانی و غیرطالبانی کلید خورده این روزها با جدیت بیشتر و به کمک هم‌پیمانان تازه پیگیری می‌شود.
زبان‌زدایی و تاریخ‌زدایی اقوام یکی از روش‌های تسلط قومی در هر جغرافیایی است.
موضوعی که با قطع کردن ارتباطات و مناسبات زبانی و فرهنگی اقوام دیگر و در افغانستان با فارسی‌ستیزی و جدا کردن فارسی و دری از یکدیگر پیگیری می‌شود و حالا نگرانی‌های تازه‌ای را برای مقصد مهاجرت اقوام هزاره و تاجیک، ایجاد کرده است.
این در حالی است که راهبرد واقعی بحران چند ده ساله در افغانستان صرف‌نظر از نگاه و تعلق قومی و دل سپردن به واحدی ملی با مشارکت جمیع اقوام در قدرت و توزیع قدرت بین مردم و حفظ هویت تاریخی و فرهنگی و زبانی آن‌هاست.
پایان پیام
نویسنده: آرزو قدوسی
کد خبر : 241908 ساعت خبر : 2:04 ب.ظ