یادداشت سیاوش صفاریان پور برای احمد مسعود و پاسخ او

یادداشت سیاوش صفاریان پور برای احمد مسعود و پاسخ او

به گزارش گلونی احمد مسعود، رهبر مقاومت در گفتگوی جمعه شب (۲ مهر) خود با محمدحسین جعفریان گفت: «به نجوم ستاره‌شناسی علاقه‌مند است». او همچنین از خاطرات خوش خود از برنامه آسمان شب با اجرای صفاریان‌پور هم یاد کرد.

حالا صفاریان‌پور یادداشتی در این باره در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است:

«آقاى احمد مسعود سلام. از ديشب كه در مصاحبه‌اى كه داشتيد درباره علاقه به كيهان‌شناسى و از خاطره تماشاى برنامه آسمان شب گفتيد، دريافتم در كنار علاقه مشترك‌مان به مردم، دل‌مشغولى ديگرمان آسمان شب است.

مي‌دانم مردم افغانستان روزها و سال‌هاى هولناك رنج و جنگ تجربه كرده‌اند. شرايط ناگوارى كه همچنان باقی است و نتيجه جهل و تعصب است. اين دردى بزرگ براى بشريت است!

آقاى احمد مسعود عزيز اين عكس را فضاپيماى كاسينى از پيرامون سياره زحل گرفته است. آن نقطه كوچك پايين حلقه‌هاى زحل سياره ماست.

زمين از فاصله حدود يك و نيم ميليارد كيلومترى همين نقطه كوچك است. همين نقطه كوچك كه تمام هشت ميليارد و خرده‌اى انسان در آن زندگى مي‌كنند.

به قول كارل سيگان اين نقطه آبی کمرنگ محل تمام كشف‌هاى ماست، محل همه دردها و جنگ‌هاى انسان با انسان و انسان با طبيعت است.

حدس مي‌زنم اين عكس را ديده‌ايد. اين عكس در عين حال لبريز از اميد است. اميد به گروهى از نسل آدمی كه كوشيده‌اند نور بر تاريكى و جهل و تعصب بتابانند.

اصلى‌ترين دستاورد كيهان‌شناسى و علاقه به آسمان شايد ايجاد وسعت ديد نسبت به جايگاه انسان در گيتى است. خوشحالم كه اين علاقه مشترك ماست.

من از سیاست هیچ نمی‌دانم فقط فهمیدم شما در برابر جهل و تعصب و خشونت ايستاده‌ايد. تلاش‌تان فارغ از هر نتيجه ستودنى است.

به اميد صلح، به اميد آرامش براى مردم افغانستان و تمام ساكنان سياره زمين.

کسی چه می‌داند شاید روزی زیر آسمان شب در کنار هم به این وسعت بیکران بنگریم و درباره آن گپ بزنیم.

ارادتمند

سياوش صفاريان پور»

پاسخ احمد مسعود

احمد مسعود در توییتر به یادداشت صفاریان‌پور پاسخ داد و نوشت: «دوست گرامی و اندیشمند سیاوش صفاریان‌پور، از پیام پر مهر شما جهانی سپاس! امیدوارم روزی در افغانستانی آزاد میزبان شما باشم و با هم از آسمان پر ستاره هندوکش لذت ببریم. سپاس از شما به خاطر حمایت از مردم افغانستان و همچنین برنامه‌ای که دریچه‌ای به دنیای دیگر برای ما بود.»

او نیز مجدد برایش نوشت:

«آقای احمد مسعود عزیز. سرخوشیم به امید، پرتوان و پرنور بمانید.

آسمان بدون مرز، جهان بدون جنگ، این فقط یک رویا نیست! چه خوب که شبکه‌های اجتماعی شانس ارتباط با شما را فراهم کرده است.

تا دیدار.

پ.ن: برادران امیدوار در دهه سی سفرهای ماجراجویانه خودشان را با موتور سیکلت به گوشه و کنار جهان دنبال کردند.

سفر آنها یک مکاشفه برای کشف ریشه‌های ارتباطات انسانی بود. آنها بر پیشانی موتور سیکلت یک تابلو نصب کردند و نوشتند «همه متفاوت همه خویشاوند».

این جمله یکی از پرمفهوم‌ترین و امیدبخش‌ترین جملاتی است که تاکنون شنیده‌ام و خوانده‌ام.»