شیرمردان مظلوم دره پنجشیر و ایستادگی در برابر دشمن

شیرمردان مظلوم دره پنجشیر و ایستادگی در برابر دشمن

به گزارش گلونی حسین ثنایی‌نژاد، استاد دانشگاه فردوسی مشهد، ایران، درباره شیرمردان مظلوم دره پنجشیر در کانال پامیرنیوز نوشت:

شما نمی‌دانید در محاصره دشمن بودن و ایستادن و تسلیم نشدن چه شجاعت و از خودگذشتگی عظیمی را می‌طلبد.

می‌دانید چه چیز در محاصره دشمن بودن ترسناک است؟! اینکه از رسیدن کمک از بیرون ناامید باشی! و این شرایط امروز احمد مسعود و یارانش در پنجشیر است.

فرماندهان پنجشیر این امکان را داشتند که چون دوستم به ازبکستان بروند و شاهانه زندگی کنند و یا چون اسماعیل خان به مشهد بیایند و بر خوان جمهوری اسلامی بنشینند.

حتی بیشتر از این! احمد مسعود می‌توانست به آسانی به لندن برود. از همانجایی که دو ماه قبل آمد و از کناره‌های رودخانه تایمز خودش را به قلب آتش رساند.

پنجشیر امروز مظلوم‌ترین صحنه نبرد تاریخ است. نه مانند فلسطین برگ بازی پوکر خطرناک خاورمیانه است و نه همچون سوریه سرش به روسیه وصل است و پایش به ایران و نه مثل یمن صفحه شطرنج ایران و عربستان و امارات.

اینجا سرزمینی است که ایمان فلک رفته به باد! نه چین دلش برایش می‌سوزد که راه ابریشم از میان تنگه‌های صعب‌العبورش نمی‌گذرد و نه آمریکا و ناتو که بیاید در آن سرزمین‌های بلند از دفاع حقوق بشر و دموکراسی دم بزند.

قدرتی که پس از ۲۰ سال نتوانست تجهیزات بی‌شمار نظامی‌اش را به هنگام فرار از معرکه بردارد و با خودش ببرد.

افسوس که بشر مدرن نتوانسته سیاست جهانی درستی داشته باشد. اگر جهان اندکی انصاف داشت و ذره‌ای از حقوق بشر می‌فهمید، امروز باید سازمان ملل رسما برای پنجشیر آذوقه و مهمات و نیرو می‌فر‌ستاد. یا باید ناتو و آمریکا را به پای میز محاکمه می‌کشانید که چرا کشوری را به چنین سرنوشت شومی دچار کردند!

من شخصا با تعریف عمق استراتژیک و کشاندن ایران به مناقشات منطقه‌ا‌ی مخالفم؛ ولی نمی‌دانم چگونه است که عمق استراتژیک ما برای مبارزه با داعش تا سواحل مدیترانه کش پیدا می‌کند ولی به آن‌سوی مرز خراسان نمی‌رسد!

جایی که همان داعش هزار هزار نیرو برای تسخیر پنجشیر گسیل داشته است. همان داعشی که بی هیچ شرمی نام شاخه‌اش را هم خراسان گذاشته.

آه! ای پنجشیر! ای احمد مسعود! بسی مظلومانه می‌جنگید وقتی‌ که از این تنور سرد بی‌عدالتی بشر قرن بیست و یکم هیچ نانی برای شما گرم نمی‌شود! درودتان باد! نام‌تان به عنوان مظلوم‌ترین رزمندگان آزادی جاودان خواهد ماند.