آثار کامبیز درم بخش با طنز ظریف و عمیقی همراه بود
آثار کامبیز درم بخش با طنز ظریف و عمیقی همراه بود
به گزارش گلونی هوشنگ گلمکانی درباره آثار کامبیز درم بخش در صفحه شخصی‌اش نوشت:
سرویس «فرهنگ» هم مثل سرویس «ورزش» یک اتاق جداگانه در تحریریه روزنامه داشت که با راهروی کوتاهی از سالن اصلی و بزرگ تحریریه جدا می‌شد.
کامبیز درم‌بخش هم از پیچ راهرو که می‌آمد، آرام و مستقیم به سمت اتاق «فرهنگ» می‌رفت.
همان اتاق بهروز صوراسرافیل، بهنام ناطقی، محمد قائد، حسین فرهمند، فرزانه طاهری… و کامبیز درم‌بخش.
همیشه به نظرم جوان‌تر از سنش می‌رسید.
با آن کیف دوشی که بندهای بلندی داشت، موی جوگندمی یک‌دست، عینک پنسی، و حرکت‌های آرام و باوقار، شمایل تیپیک یک روشنفکر را داشت.
از آن روشنفکرهای اصیل بی‌ادا، که هیچ‌وقت اهل خودنمایی نبود و کم‌تر در تحریریه اصلی روزنامه ظاهر می‌شد.
همیشه آرام حرف می‌زد و از فاصله چند متری، صدایش شنیده نمی‌شد.
برای من بسیار دور از دسترس بود و حتی جرأت نمی‌کردم به طرفش بروم عاشق کاریکاتورهایش بودم.
با آن آدمک‌هایی که کله کوچک و تنه‌های بزرگ داشتند. با کم‌ترین خط‌ها، بدون هاشور و شلوغ‌کاری.
با ایده‌های درخشان و اجراهای درخشان. در سطح بزرگ‌ترین طراحان جهان.
«مینیاتورهای سیاه» او تکان‌دهنده بودند و طرح‌های چندقسمتی‌اش طنز ظریف و ملایم، اما عمیقی داشتند.
در همان سال‌ها، کامبیز درم‌بخش مدتی کاریکاتورهایی با موضوع‌های روز هم به سفارش (و شاید اصرار) گردانندگان روزنامه می‌کشید، درباره گرانی و ترافیک و مسائل شهری و چیزهایی از این قبیل، اما پیدا بود که آدم این عرصه نیست (که در واقع انگار علاقه‌ای هم به این کار نداشت) و باید آن‌ها را از کارنامه او کنار گذاشت.
آن طرح زیبایش را که در سال ۵۵ کشیده بود از یاد نمی‌برم: مردی سوار بر تابی که به یک درخت با شاخه‌های انبوه بسته شده و طناب از لابه‌لای شاخه‌ها گذشته است.
یک تاب ناممکن کامبیز درم‌بخش، پس از انقلاب سال‌های بسیاری را در آلمان زندگی کرد و در بازگشت، همچنان پرکار و پرشور و خلاق، نشان داد که او تمام‌نشدنی است.
در آن سال‌ها که در یک روزنامه همکار بودیم، برایم بسیار دور از دسترس بود و یادم نمی‌آید حتی جمله‌ای هم با او صحبت کرده باشم.
اما در سال‌های اخیر، هر بار که دیدمش (و البته صدایش را هم شنیدم!) دریافتم چه‌قدر بی‌ادعاست و خوش‌بختانه مرا در آن روزنامه به یاد می‌آورد!
همین چند سال پیش در یک مراسم بزرگداشتش در خانه هنرمندان، گفتم که در چهل سال گذشته با این‌که طراحان بسیاری پا به عرصه فعالیت حرفه‌ای گذاشته‌اند، اما بی‌تردید کامبیز درم‌بخش هنوز درجه‌یک، بر قله این کار، با فاصله قابل‌توجه از بقیه، آن بالابالاهاست.
حالا جایش خالی است چون او هم از هنرمندان بی‌تکرار بود. یادش گرامی.
پایان پیام
خرید عروسک از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
کد خبر : 252388 ساعت خبر : 4:10 ب.ظ