دلیجه به طور عمودی بر طعمه خود فرود میآید
دلیجه به طور عمودی بر طعمه خود فرود میآید
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره دلیجه آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول بدن ۳۲ تا ۳۵ سانتیمتر و گستردگی بالها ۷۱ تا ۸۰ سانتیمتر است.
شاهینی به نسبت کوچکجثه شبیه به «دلیجه کوچک» است ولی نسبت به آن بزرگتر است؛ بدن باریکتر، بالها و دم بلندتر و ناخنهای سیاه دارد.
نر و ماده متفاوت (ماده اندکی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده نر بالغ روتنه و پوشپرهای روی بالها بلوطی پررنگ همراه با خالهای سیاه، شاهپرهای پرواز تیره، سر و دم خاکستری و زیرتنه نخودی با خالهای سیاه است که در امتداد هم تشکیل نوارهای طولی میدهند.
خط شاربی سیاهی در زیر چشمها دارد و گلو سفید است.
دم باریک و بلند و نزدیک به انتها نوار سیاه پهنی دارد در پرنده ماده بالغ روتنه و تارک سر قهوهای مایل به بلوطی با راهراه عرضی و شاهپرهای پرواز تیره هستند.
بر خلاف نر، دم خرمایی کمرنگ و راهراه دارد.
زیرتنه نسبت به پرنده نر تیرهتر است و نوارهای تیره بیشتری در زیر بالها دیده میشود.
پرنده نابالغ شبیه به ماده اما رنگ پریدهتر است و خطوط پهنتری در زیر تنه دارد.
ویژگیهای زیستی
در مجاورت خلنگزارها، علفزارها، تالابهایی با پوشش گیاهی اندک، بیشهها،پارکها، کشتزارها، حاشیه با فضای باز درون جنگلها، سواحل شنی و صخرهای حاشیه رودخانهها و گاهی در مجاورت مناطق مسکونی به سر میبرد.
پرندهای اجتماعی نیست و در اغلب اوقات سال به تنهایی یا جفت دیده میشود.
پروازی قدرتمند با بالزدنهای سریع و کم عمق دارد و با بالهایی صاف بالبازروی میکند.
هنگام شکار درجابالزنی میکند و به طور عمودی بر طعمه خود فرود میآید.
از پستانداران کوچک، پرندگان، مارمولکها و حشرات تغذیه میکند.
جوجهآوری از اوایل فروردین و با تشکیل قلمروهای کوچک در اطراف آشیانه یا به شکل کلنی در درختزارهای باز آغاز میشود.
تک همسر است و آشیانهاش كپه کوچکی از خار و خاشاک و شاخههای کوچک درختان است که آن را در لبه صخرهها، ساختمانها و یا در حفره درختان بنا میکند.
همچنین گاهی آشیانههای قدیمی پرندگان بزرگ جثه را ترمیم و استفاده میکند.
معمولا چهار تا پنج و گاهی تا نه تخم بیضی کوتاه تا نیمه بیضی کوتاه، سفید تا نخودی مایل به زرد، با خالهای قهوهای مایل به قرمز و به ابعاد ۳۱٫۸ × ۳۹٫۷ میلیمتر میگذارد.
تفریخ تخمها ۲۷ تا ۲۹ روز طول میکشد.
جوجهها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند، در ۲۷ تا ۳۲ روزگی آشیانه را ترک میکنند ولی همچنان تا چند هفته پس از آن در کنار والدین باقی میمانند.
پراکنش و فراوانی: مقیم و جوجهآور معمول در تپه ماهورها و مناطق کوهستانی کشور به جز نواحی جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان است.
همچنین در تمامی مناطق کشور به جز مناطق بیابانی زمستان گذرانی میکند.
وضعیت حفاظت: در ضمیمه II کنوانسیون منع تجارت بین المللی گونههای در معرض انقراض (CITES) قرار دارد.
در ایران نیز در فهرست پرندگان حمایت شده قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
با سایر شاهینهای ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
خرید از سایتهای معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
کد خبر : 251129 ساعت خبر : 10:36 ب.ظ