تیهو بسیار چابک است و با سرعت زیاد می‌دود
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره تیهو آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۲۲ تا ۲۵ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۴۰ تا ۴۲ سانتی‌متر است.
ماکیانی به نسبت كوچك‌جثه و شبیه به «کبک» است.
نر و ماده متفاوت و فاقد تغییرات فصلی هستند.
پرنده نر بالغ روتنه قهوه‌ای خاكی، سر و گردن خاكستری با خال‌های سفید در دو طرف و پس گردن، جلو پیشانی و نوار ابرویی سیاه و نوا ر چشمی سفید دارد.
پرهای كناری دم خرمایی است و در پرواز به خوبی نمایان می‌شود.
در پهلوها پنج تا هفت نوار دارچینی پررنگ و سفید دارد.
زیرتنه كرم رنگ، زیر دم نخودی و تارسوس‌ها فاقد مهمیز هستند.
پرنده ماده با پروبال خاكی روشن‌تر و یکنواخت‌تر، فقدان نوار ابرویی سیاه و نوارهای دارچینی و سفید پهلوها از پرنده نر به آسانی تمیز داده می‌شود.
پرنده نابالغ بیشتر شبیه نر بالغ است ولی الگوی سر و گردن نامشخص‌تر است.
ویژگی‌های زیستی
معمولا تپه‌ها و كوهستان‌های خشك و نیمه‌خشک، مناطق باز سنگی و دامنه‌های صخره‌ای در ارتفاعات كم را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند و از دره‌های تنگ و عمیق، پرتگاه‌ها، كشتزارها و درختزارهای متراکم دوری می‌كند.
تیهو پرنده‌ای اجتماعی است و اغلب در دسته‌های كوچك تا متوسط دیده می‌شود و برای نوشیدن آب به تعداد زیاد اطراف گودال‌های آب جمع می‌شوند.
بسیار چابك است و با سرعت زیاد بین تخته‌سنگ‌ها می‌دود و فقط هنگام احساس خطر پرواز می‌کند.
اوایل صبح و هنگام غروب فعال‌تر است و برای در امان ماندن از گرمای اواسط روز در شكاف سنگ‌ها و صخره‌ها پنهان می‌شود.
از دانه‌ها و ریشه‌های گیاهان و همچنین حشراتی نظیر مورچه‌ها، سوسك‌ها و مگس‌ها تغذیه می‌كند.
جوجه‌آوری از اواخر فروردین و به طور منزوی، گاهی همراه با یك یا دو جفت دیگر، در شیب‌های صخره‌ای و شنی با پوشش گیاهی پراكنده آغاز می‌شود.
تك همسر است و آشیانه‌اش گودی كم عمقی است كه آن را روی زمین و در پناه پوشش گیاهی یا صخره‌ها بنا می‌کند و درونش را با الیاف گیاهی نرم می‌پوشاند.
معمولاً هشت تا ۱۲ و به ندرت تا ۱۶ تخم بیضی تا گلابی شكل كوتاه، صاف، صیقلی، سفید مایل به كرم، كرم مایل به زرد تا نخودی مایل به زرد کمرنگ و به ابعاد ۲۵.۱ × ۳۵.۲ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها بیش از ۲۱ روز طول می‌كشد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از كرك، توانمند و برای تغذیه مستقل از والدین هستند ولی تا مدتی در كنار والدین باقی می‌مانند.
معمولاً یك تا دو دسته تخم در هر دوره جوجه‌آوری می‌گذارد.
پراکنش و فراوانی: به صورت معمول و گسترده مقیم تپه ماهورهای نواحی خشك و نیمه خشك كشور است و در حاشیه دریای کاسپین، درختزارهای زاگرس در نواحی شمال غرب و مناطق كویری دیده نمی‌شود.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.
با سایر ماکیان شکلان ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید