روایت شناسی داستان های عاشقانه در ایران باستان

روایت‌شناسی داستان های عاشقانه در ایران باستان و میراث آن

به گزارش گلونی تاریخ همواره پر از فراز و نشیب‌هایی است که سرگذشت بسیاری از سرزمین‌ها و مردمانش را در خود جای داده است.

متخصصان این حوزه همواره در تلاش هستند که علاوه بر شناخت دقیق آنچه در دوران مختلف گذشته است، آن را طوری به گوش سایر مردم برسانند که قابل درک باشد.

داستان های عاشقانه در ایران باستان

گفتگوی پری‌سیما قاسمی (کارشناس ارشد تاریخ ایران باستان دانشگاه تهران)، با امید غیاثی (دانشجوی دکتری تاریخ ایران باستان دانشگاه تهران) که در صفحه گروه رشن برگزار شد را از طریق ویدیوی زیر ببینید:

نماشای گلونی را دنبال کنید

طبق آنچه در ابتدای این جلسه گفته شد، داستان‌ها و به طور کلی ادبیات، یکی از قالب‌هایی هستند که با آن می‌توان تاریخ را نقل کرد و در داستان‌های عاشقانه ایران باستان، تاریخ همانند ادبیات نقش مهمی دارد.

تاریخ از جنبه‌های مختلف بررسی می‎‌شود که به دو روش و الگوی آن اشاره شد:

الگوی اثبات‌گرایانه: در این روش، روایت آنچه که به صورت واقعی در گذشته اتفاق افتاده است، بررسی می‌شود.

در اصل این الگو یا پارادایم، این سوال را مطرح می‌کند که آیا یک اتفاق به طور واقعی به وقوع پیوسته است؟

الگوی برساختی-تفسیری: در این روش، نتیجه و احساسی که از یک واقعه در تاریخ گرفته می‌شود مهم است و خیلی به جزئیات ماجرا توجهی نمی‌شود و مورخ در بازنمایی آن نقشی پررنگ دارد.

در این الگو بیان می‌شود که هیچگاه نمی‌توان به واقعیت رسید و به واسطه روایت با واقعه اجتماعی برخورد می‌شود.

به طور مثال در ایران باستان، یک اتفاق، مثلاً مرگ کوروش کبیر، از چند وجه بررسی می‎شود.

در بررسی نوع اول، روایاتِ چگونگی کشته شدن او و علت دقیق و منطقی آن بررسی می‌شود؛ اینکه کوروش در جنگ کشته شده یا با مرگی طبیعی از دنیا رفته است.

اما در بررسی نوع دوم، اینگونه برداشت می‌شود که در هر دو روایت، کوروش پادشاهی است که ویژگی‌های مردم‌گرایانه دارد و بر آنکه واقعاً چه اتفاقی افتاده است تاکید ندارد.

گفتنی است در این جلسه، ضمن تاکید بر اهمیت نوع دوم در شناختن روایت‌ها، این شیوه در داستان‌های عاشقانه بررسی شد که می‌توانید از طریق ویدیوی خبر آن را ببینید.

پایان پیام

خرید کتاب از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید