بررسی مدیریت پسماند در استرالیا

در ۱۵ دی ۱۴۰۰ 0

به گزارش گلونی یکی از مدیریت‌های پیشرو در زمینه پسماند استرالیاست که نسبت به مسائل زیست محیطی بسیار هوشمندانه عمل نموده است.

به طوری که در سی سال گذشته با تصویب قانون ظروف ذخیره برای بسته‌بندی‌های مواد غذایی و مالیاتی که تعیین کرده بود اولین اقدامات را در این راستا انجام داده است.

وجود سطح بالای تکنولوژی در این کشور و در نتیجه وجود فرآیندهای پیشرفته و قانونمند مدیریت پسماند در آن از جمله مواردی است که نشانگر توجه آنها به حفظ محیط زیست است.

مدیریت منابع از بزرگترین اولویت‌های سیاستگذاری در این کشور است.

در جولای ۲۰۰۳ نهاد جدیدی در دولت تحت عنوان استرالیای جنوبی بدون پسماند بنا نهاده شد تا فرآیندهای کاهش پسماند، بازیافت و استفاده مجدد را هدایت و اجرا کند.

یکی از خلاقانه‌ترین جنبه‌های فعالیت این نهاد این بود که درآمد آن مستقیماً به درآمد دولت ایالتی از محل مالیات دفن در زمین وابسته بود.

یکی از پروژه‌هایی کشور استرالیا در رابطه با مدیریت پسماند روی آن کار می‌کند پروژه به سوی پسماند صفر است. این پروژه در رابطه با زباله‌های پلاستیکی بیمارستان‌هاست و در تلاش برای راهکاری است که بتوان از ظروف یک بار مصرف کمتر استفاده کرد و یا آنها را از طریق فرایند اتوکلاو ضد عفونی و بار دیگر مورد استفاده قرار داد.

یکی دیگر از این قبیل پروژه‌ها پروژه ثروت از زباله است که در آن تمرکز به روی زباله‌های الکترونیکی است چون اکثر مردم نمی‌دانند با این قبیل زباله‌ها چه کنند.

مدیریت پسماند در استرالیا

دولت درصدد انجام برنامه‌هایی جهت آشنایی مردم با این زباله‌هاست. زباله‌های الکترونیکی دارای مقداری طلا نقره و پلاتینیوم است که ده برابر بیشتر از میزانی است که از معدن‌ها استخراج می‌کنند.

در سال ۲۰۱۹ یک برنامه اقدام سیاست ملی پسماند در استرالیا ایجاد شد که از وجود اهداف، اقدامات، بودجه مناسب و تخصیص شفاف‌تر مسئولیت‌ها اطمینان حاصل می‌کند تا سیاست ملی زباله را اجرا کند. اهداف تعیین شده در برنامه اقدام عبارتند از:

-ممنوعیت صادرات زباله‌های پلاستیکی، کاغذ، شیشه و لاستیک از نیمه دوم سال ۲۰۲۰

-میانگین نرخ بازیابی ۸۰ درصدی از همه جریان‌های زباله تا سال ۲۰۳۰

-افزایش قابل توجهی استفاده از محتوای بازیافتی توسط دولت‌ها و صنعت

-در دسترس قرار دادن داده‌های جامع، اقتصادی و به‌موقع برای حمایت از مصرف‌کننده، سرمایه‌گذاری و تصمیمات سیاستی بهتر

-نصف کردن میزان زباله‌های آلی ارسالی به محل دفن زباله تا سال ۲۰۳۰

-حذف تدریجی پلاستیک‌های مشکل ساز و غیر ضروری تا سال ۲۰۲۵

بر اساس آخرین گزارش ملی زباله، نرخ بازیافت استرالیا در دو سال گذشته به ۶۰ درصد رسیده که دو درصد افزایش یافته است.

گزارش ملی زباله استرالیا در سال ۲۰۲۰ داده‌های زباله و بازیافت استرالیا را برای سال ۱۹-۲۰۱۸ خلاصه می‌کند و روندها را از سال ۲۰۰۶ اندازه‌گیری می‌کند.

در حالی که این داده‌ها مقدم بر سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در بازیافت و بازیابی منابع است که دولت فدرال از زمان انتخابات ۲۰۱۹ انجام داده است، به عنوان داده‌های پایه برای اندازه‌گیری پیشرفت استرالیا در برابر اهداف برنامه اقدام سیاست ملی زباله در سال ۲۰۳۰ استفاده می شود.

انتشار گزارش‌هایی در مورد مدیریت زباله و داده‌های بازیافت در استرالیا، گزارش ملی زباله ۲۰۲۰، نشان می‌دهد که استرالیایی‌ها زباله‌های خود را کاهش و بازیافت خود را افزایش می‌دهند.

این گزارش نشان می‌دهد که استرالیا در سال ۱۹-۲۰۱۸ حدود ۷۴.۱ میلیون تن زباله تولید کرده است که شامل ۲۲.۹ میلیون تن مصالح بنایی، ۱۴.۳ میلیون تن مواد آلی و ۱۲.۵ میلیون تن خاکستر می‌شود.

در سال ۱۹-۲۰۱۸ تقریباً ۶۱.۵ میلیون تن زباله اصلی -زباله‌های مدیریت شده توسط بخش بازیابی زباله و منابع- یا ۲.۴۴ تن به ازای هر نفر تولید شده است.

زباله‌های اصلی شامل ۱۲.۶ میلیون تن زباله جامد شهری، ۲۱.۹ میلیون تن تجاری وصنعتی و ۲۷ میلیون تن ضایعات تخریب و ساخت و ساز بوده است.

با روند رو به رشد جمعیت این کشور میزان کلی زباله‌هایی که استرالیا تولید می‌کند همچنان در حال افزایش است و از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷ پنج میلیون تن افزایش یافته است.

روند در بازیافت

گزارش ملی زباله ۲۰۲۰ روند بازیافت را بر اساس جریان منبع از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ ترسیم می‌کند، با افزایش کلی بازیافت تقریباً ۵۰ درصد بر اساس تناژ و ۲۳ درصد به ازای سرانه.

در این گزارش آمده است: «بازیافت زباله‌های C&D یا ضایعات تخریب و ساخت و ساز از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ به طور قابل توجهی افزایش یافت، تا حدی به دلیل مقادیر بیشتر مواد تولید شده اما همچنین بازیافت بهتر».

این مواد تمایل به همگن بودن دارند و مدیریت آنها به قیمت محل دفن زباله حساس است. بازیافت زباله‌های تخریبی یک داستان موفقیت‌آمیز در اکثر حوزه‌های قضایی است که منبع جایگزینی از مواد برای پایه جاده‌ها و مصالح ساختمانی فراهم می‌کند.»

براساس گزارش‌های بازیافت C&I یا همان زباله‌های تجاری و صنعتی در طول دوره ۱۳ ساله کاهش یافته است.

بازیافت MSW یا زبال‌های جامد شهری قبل از افزایش مجدد در دو سال گذشته به شدت کاهش یافت.

این روند ارزش بررسی دقیق را دارد، زیرا خلاف شهود است و با روند نشان داده شده در گزارش ملی زباله ۲۰۱۸ ناسازگار است.

آینده مدیریت زباله

روندهای بلندمدت نشان می‌دهد که علیرغم کاهش اندک در تن زباله سرانه، احتمالاً مقدار زباله به آرامی در حال افزایش است.

با سبک‌تر شدن مواد، می‌توانیم حجم بیشتری را حتی با کاهش وزن زباله‌ها دید.

پروژه‌ها و برنامه‌های بزرگ می‌توانند این روند را با مقادیر زیادی خاک آلوده به آزبست، PFAS و سایر مواد متوقف کنند.

روند بلندمدت به سمت افزایش سطح بازیافت نیز احتمالاً با کمک سیاست‌های دولت، اهداف و سرمایه‌گذاری زیرساختی ادامه خواهد یافت.

می‌توان انتظار داشت که هر درصد اضافی بازیافت سخت‌تر از قبل باشد، اما طراحی بهتر مرتبط با سیاست‌های اقتصاد دایره‌ای ممکن است این معادله را تغییر دهد.

ازیافت بهتر ضایعات مواد غذایی، زباله‌های الکترونیکی و مواد سطل زباله به راحتی قابل دستیابی است.

استفاده از زباله به عنوان منبع انرژی احتمالاً افزایش خواهد یافت، از جمله از طریق سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های بازیابی انرژی حرارتی در مقیاس بزرگ.